Aanvallen, of deze nu geassocieerd zijn met epilepsie of door externe factoren, verwijzen naar verschuivingen in de neuronale stimulatie van de hersenen, die verhoogde elektrografische activiteit veroorzaakt. Deze verhoogde activiteit vormt aanvallen. Volgens de Epilepsy Foundation of North America zal ongeveer 2,2 procent van de bevolking op enig moment in het leven een enkele aanval hebben. Gezien deze frequentie is het belangrijk om te begrijpen hoe externe factoren, zoals de inname van cafeïne, het risico op insulten beïnvloeden.

Levensstijl, cafeïne en beslagleggende activiteit -

Gezien het feit dat epileptische activiteit niet noodzakelijk gelijk staat aan epileptische etiologie, onderzoekers geïnteresseerd zijn in wat een individu een risico op inbeslagnames geeft. Een studie uitgevoerd door artsen aan de Harvard Medical School in 2010 onderzocht leefstijlfactoren zoals roken, drinken en inname van cafeïne in de rol van risico op aanvallen. Ze vroegen vrouwen in de leeftijd van 25 tot 42 jaar oud over hun gewoonten in deze gebieden en bekeek vervolgens de medische dossiers om te beoordelen op associaties met risico op aanvallen. Ze vonden dat alcohol en cafeïne niet correleerden met epilepsie of convulsies, maar roken verhoogde het risico. De onderzoekers beëindigen het onderzoek door te zeggen dat er meer onderzoeken moeten worden uitgevoerd om de rol van externe factoren in de ontwikkeling van epileptische aanvallen en epilepsie te onderzoeken.

Diermodellen

Diermodellen zijn vaak nuttig bij het onderzoeken van de impact van externe factoren. factoren onder verschillende omstandigheden. Onderzoekers in Brazilië voerden een dergelijke studie uit met behulp van ratten om de gevolgen van cafeïnegebrek bij insulten beter te begrijpen. Bij het onderzoek geloofde de groep wetenschappers dat cafeïneconsumptie, of in staat van terugtrekking van cafeïne, sommige van de hormonen die geassocieerd zijn met het begin van een aanval zou veranderen en daarom de vatbaarheid van aanvallen zou veranderen. Ondanks deze overtuiging, ontdekten ze dat er geen significant verschil was in de inname van op cafeïne gebaseerde cafeïne en opname door opname.

Cafeïne en anticonvulsieve medicatie

Voor mensen met de diagnose epilepsie, nemen velen medicijnen voorgeschreven door hun arts om hulp bij het beheren van aanvallen. Deze medicijnen worden anti-epileptica genoemd en er zijn veel variaties. Onderzoekers zijn geïnteresseerd in wat externe stoffen van invloed zijn op deze medicijnen in termen van efficiëntie om aanvallen weg te houden. Wetenschappers in Polen gebruikten muizen om het effect van acute toediening van cafeïne natriumbenzoaat (CAF) op de anticonvulsieve werking van vier veel gebruikte anti-epileptica te onderzoeken: clonazepam, ethosuximide, fenobarbital en valproaat. Ze vonden dat de medicijnen op verschillende manieren op cafeïne reageerden en het leek alleen de anti-epileptische bescherming in ethosuximide te verminderen. Ze waarschuwen op basis van deze gegevens dat patiënten die met dit medicijn worden behandeld, cafeïne moeten vermijden.

Cafeïne in epilepsie

Het onderzoek lijkt te zijn gemengd of leefstijlkeuzes zoals cafeïnegebrek invloed hebben op de ontwikkeling van aanvallen. Convulsiestoornissen zijn complex en moeten door een neuroloog of epileptoloog worden behandeld en gevolgd. Of cafeïne-inname al dan niet toevallen kan veroorzaken, is onbekend, maar gegevens suggereren dat cafeïne op zijn minst van invloed kan zijn op sommige anticonvulsieve medicijnen. Personen die dergelijke medicijnen nemen of die risico lopen op epileptische aanvallen, moeten hun levensstijl bespreken met hun arts , , ] ]