Canola is een van de meest geconsumeerde culinaire oliën ter wereld. Het wordt gewonnen uit een afstammeling van de koolzaadplant. Echte raapzaadolie wordt alleen voor industriële doeleinden gebruikt omdat het aanzienlijke hoeveelheden van een vetzuur bevat, geassocieerd met hartschade, erucazuur genoemd. In de jaren zeventig creëerden Canadese telers een hybride waarvan de olie minder dan 2 procent erucazuur bevatte, en de Canadian Oilseed Processors Association had de naam "canola" als handelsmerk. In 1985 verleende de Amerikaanse Food and Drug Administration het GRAS - algemeen erkend als veilig - status.

"Heart Healthy" zou een hype kunnen zijn

Canola-olie is minder verzadigde vetzuren en hoger in mono - en meervoudig onverzadigde vetzuren dan andere gangbare bakoliën; daarom keurde de FDA de gezondheidsclaim "heart healthy" goed, die de canola-industrie gebruikt bij haar marketing. Maar de algemene overtuiging dat dergelijke vetzuurprofielen gunstig zijn voor de cardiovasculaire gezondheid, kan voor de hand liggend zijn. In 2014 gaf een meta-analyse gepubliceerd in de "Annals of Internal Medicine" aan dat verzadigde vetzuren mogelijk niet de boosdoener zijn bij hartziekten en dat er geen bewezen voordeel is van onverzadigde vetzuren.

Ontstekingsvetten in Canola-olie

Een kleine, uitgebalanceerde inname van essentiële vetzuren bekend als omega-6's en omega-3 vetzuren ondersteunt een goede gezondheid. De meeste plantaardige oliën, waaronder canola, bieden grotere hoeveelheden pro-inflammatoire omega-6-vetzuren in vergelijking met ontstekingsremmende omega-3 vetzuren. Verder wordt tijdens het extractieproces de olie verwarmd, wat oxidatieve schade aan de essentiële vetzuren veroorzaakt. Beschadigde olie heeft een ranzige geur die wordt vermomd door deodoriseren en bleken voordat deze wordt verpakt. In een reviewartikel uit 2014, gepubliceerd in "Vascular Pharmacology", werden de nadelige effecten van verwarmde oliën op cardiovasculaire gezondheid besproken, zoals vasculaire ontsteking en atherosclerose.

Toxic Chemicals

Ongeveer 90 procent van de canola-oogst in de Verenigde Staten Staten en Canada zijn genetisch gemodificeerd, volgens het Non GMO-project. GGO's zijn ontwikkeld om bestand te zijn tegen zwaar spuiten met pesticiden en herbiciden en worden niet routinematig getest op veiligheid door de FDA. Daarom is het waarschijnlijk besmet met giftige chemicaliën, tenzij uw canola-olie "biologisch" is. Sterker nog, tenzij de olie wordt aangeduid als "oplosmiddelvrij" of "geperst geperst", is hexaan, een ontvlambaar oplosmiddel dat is afgeleid van aardolie, waarschijnlijk gebruikt in het extractieproces.

Verdere overwegingen

de Canola Council van Canada geeft toe dat de meeste canola zaden genetisch gemodificeerd zijn, het beweert dat de olie technisch gezien niet is omdat alleen eiwitten genen bevatten. Aangezien GMO-fabrieken zijn ontworpen om sproeien van pesticiden en herbiciden te tolereren, zouden de chemicaliën in onbekende hoeveelheden in de olie aanwezig kunnen zijn. Daarom, als u canola-olie gebruikt, kies dan alleen voor organische, koudgeperste soorten. Als u ervoor kiest om koolzaadolie te vermijden, lees dan de etiketten omdat deze aanwezig is in veel bereid voedsel, inclusief voedingsmiddelen die in natuurvoedingswinkels worden verkocht.