Rehabilitatietherapieën voor overlevenden van een beroerte zijn een middel voor individuen om met meer succes te bewegen, te handelen of te spreken. Fysiotherapie, ergotherapie en logopedie alle richten zich op openlijk gedrag. Het gebruik van games om de hersenen opnieuw te trainen is recenter en heeft te maken met onze wetenschappelijke en technologische ontwikkelingen

In 1996 vroeg neuoroloog Dr. Vilayanur S. Ramachandran en collega's geamputeerden om een virtuele realty te gebruiken doos (een spiegel geplaatst op de middenlijn) om de reflectie van hun ontbrekende ledemaat te ervaren. Een persoon met een geamputeerd linkerbeen zou bijvoorbeeld hun rechter ledemaat voor de spiegel plaatsen en het resultaat was de reflectie van het linkerlid in de ruimte. Een van de meest intrigerende resultaten was dat verschillende patiënten die fantoompijn in de ledematen ervoeren de hersenen opdracht gaven de vuist van de ontbrekende ledemaat te onthullen door een weerspiegeling van de ledematen te observeren. Toen de hersenen de gesimuleerde vuist unclench zagen, werd de fantoompijn in de ledematen verwijderd.

Sinds de eerste gepubliceerde studie van Ramachandran is de zogenaamde "spiegeldoos" in verschillende onderzoeken gebruikt als een strategie voor functioneel herstel in overlevenden van een beroerte. In een onderzoek uit 2003 dat werd gerapporteerd in 'Archives of Physical Medicine & Rehabilitation', werd bijvoorbeeld een spiegeldoos gebruikt in combinatie met denkbeeldige beweging met overlevenden van chronische stadiumslagers om een middel te bieden om goede voorbeelden te geven van beweging voor de hersenen om beweging te oefenen door het verminderde lidmaat. Het 4 weken durende protocol bevatte gesimuleerde oefeningen op een verscheidenheid aan eenvoudige en complexe actiescènes. Hoewel de deelnemers zich in de chronische fase bevonden (meer dan 1 jaar na een beroerte) en de interventie geen fysieke oefening betrof, werden de feitelijke prestaties van de beschadigde ledematen na de simulatiepraktijk verbeterd.

De virtuele wereld van Wii

Een hightech-versie van virtual realty wordt aangeboden via het Nintendo Wii-systeem. Individuen loggen in als een avatar die hun grootte en statuur weerspiegelt en een verscheidenheid aan sporten speelt.

In 2009 rapporteerden onderzoekers van de University of Queensland in Australië dat ervaring met de Wii Fit resulteerde in een onmiddellijk effect op het evenwicht en kracht. In 2010 voltooit het St. Michael's Hospital in Toronto een klinisch onderzoek naar de verbetering van de prestaties van CVA-overlevenden. Patiënten die aan de Wii-groep zijn toegewezen, ontvangen een intensief programma dat bestaat uit acht Wii-spelessies van 60 minuten over een periode van 14 dagen.

Er zijn ook enkele casestudy's die hebben gerapporteerd over de waarde van het gebruik van de virtuele wereld van Wii om de motorprestaties te verbeteren. Een studie gepubliceerd in "Fysiotherapie" in 2008 rapporteerde bijvoorbeeld over een adolescent met een hersenverlamming die deelnam aan trainingssessies met Wii-sportspellen zoals boksen, tennis, bowlen en golfen. Verbeteringen in visuele perceptuele verwerking, posturale controle en functionele mobiliteit werden gemeten na de training en positieve resultaten werden gevonden op de beperkingen en functionele niveaus.

Terwijl spiegelreflectie de hersenen kan laten denken dat een ledemaat aanwezig is en werkt goed, de Wii dwazen de hersenen om te denken dat de persoon in een compleet andere omgeving werkt.

Robot-ondersteunde spellen

De meest technologische hersenspellen voor beroerte revalidatie gebruiken robots. Verschillende groepen onderzoekers ontwikkelen robotapparaten en protocollen voor hun gebruik. Veel van de apparaten zijn specifiek voor armbeweging. In een in 2008 gepubliceerd onderzoek in het tijdschrift "Brain" ontvingen chronisch overlevenden van een stadium van beroerte drie weken therapie met een handpolsrobot die assistentie zou bieden wanneer dat nodig was. De robot kan bijvoorbeeld een hand sneller of nauwkeuriger naar een bewegend doel verplaatsen. Na deze training waren er twee belangrijke effecten. Ten eerste vertoonden deelnemers die in alle sessies robotische assistentie ontvingen (in tegenstelling tot slechts de helft van hen) de grootste functionele voordelen. Ten tweede onthulde hersenscannen met MRI verhoogde sensomotorische cortexactivatie gedurende de hele therapieperiode, wat aantoont dat werken met door de robot geïnduceerde veranderingen in de hersenen.

Een nadeel van het gebruik van robots is dat de toegang relatief beperkt is. Gewoonlijk is het gebruik beperkt tot personen die deelnemen aan onderzoek in een revalidatiecentrum of die een behandeling ontvangen in een kliniek die is gehuisvest in een medische onderzoeksomgeving.

, , ] ]