Bloedplasma bevat antilichamen, een soort eiwit dat een stof kan bevechten die als vreemd voor het gastlichaam wordt beschouwd. Het lichaam produceert antilichamen die overeenkomen met natuurlijk voorkomende antigenen die via DNA worden geërfd. Vreemde antigenen die af en toe worden geïntroduceerd door middel van zwangerschap of bloedtransfusies, zullen er ook voor zorgen dat het lichaam antilichamen aanmaakt. Net als sleutels van een slot circuleren antilichamen in het bloedplasma, klaar om te verdedigen tegen hun overeenkomstige antigeen-tegenhanger.

Natuurlijke antilichamen

Bij de geboorte configureert het DNA alle cellulaire codes die de antigeenmake-up van een persoon definiëren . Als het A-antigeen bijvoorbeeld aanwezig is, zal het antilichaam dat anti-A wordt genoemd, geïnfundeerd via een plasmatransfusie, zich met dat antigeen binden zoals een sleutel in een slot past. Zodra anti-A zich heeft "vastgezet" op het A-antigeen, kan de cel niet meer functioneren en wordt het door het lichaam verwijderd.

Karl Landsteiner ontdekte dat antilichamen van het natuurlijke bloedtype in tegengestelden voorkomen. Als het bloed antigeengroep A is, zal het circulerende plasma-antilichaam anti-B zijn. Als het bloed antigeengroep B is, zal het circulerende plasma-antilichaam anti-A zijn. Als het bloed antigeengroep O is, zullen de circulerende antilichamen zowel anti-A als anti-B zijn. Als het bloed antigeengroep AB is, zal er geen anti-A of anti-B in het plasma van de patiënt aanwezig zijn.

Gestimuleerde antilichamen

Een zwangere vrouw kan antilichamen in haar plasma vormen wanneer haar foetus zijn eigen ontwikkeling ontwikkelt genetisch overgeërfde antigenen. Als deze antigenen "vreemd" zijn voor de moeder, zal ze er antilichamen tegen vormen.

Het meest voorkomende antilichaam dat wordt gevormd, is de anti-D- of anti-Rh-factor. Moeders die Rh-negatief zijn, hebben het D-antigeen niet en daarom zal haar lichaam het anti-D-antilichaam produceren wanneer de baby het heeft.

Volgens de American Pregnancy Association zouden vrouwen die Rh-negatief zijn, moeten ontvangen Rh Immune Globulin na 28 weken zwangerschap om de vorming van het anti-D-antilichaam te voorkomen. Als de baby Rh of D-positief wordt geboren, moet ze opnieuw een dosis Rh Immune Globulin krijgen. Het anti-D-antilichaam is het enige bekende vermijdbare antilichaam tijdens de zwangerschap.

Andere gestimuleerde antilichamen die in het plasma circuleren, zijn afkomstig van het ontvangen van of blootstelling aan bloedantigenen. Een bloedtransfusie van de algemene bevolking stelt de ontvanger bloot aan vreemde bloedantigenen. De wetenschappers die de antilichamen ontdekten hadden over het algemeen hun namen geassocieerd met de ontdekkingen en er zijn honderden, mogelijk duizenden, antilichaam-producerende antigenen. Karl Landsteiner leidde het onderzoek naar plasma-antilichamen en de bijbehorende antigenen.

Andere antilichamen

Niet alle plasma-antilichamen zijn geassocieerd met bloedbankieren en bloedtypering. Antistoffen worden ook gevormd voor stoffen zoals virussen en allergenen. Antilichamen zijn kunstmatig gecreëerd bij mensen die worden geoogst en vaccins worden. Sommige antilichamen die worden gedetecteerd in bloedonderzoeken in een laboratorium kunnen aantonen dat een patiënt is geïnfecteerd met het HIV, bijvoorbeeld.