Stel je hersenen voor als twee bokshandschoenen naast elkaar, met de handen gekruist, duimen in de richting van de blik en met de handpalmen naar beneden. Bekijk de foto vanaf de zijkant. De dikke duimen aan elke kant zijn de lobben in de tijd. De temporale lobben zijn cruciale sites voor taal, spraak, geheugen, objectherkenning en emotie. Afwijkingen in de temporale kwabben kunnen problemen met een van deze functies veroorzaken.

Stotteren

Wetenschappers geloofden jarenlang dat stotteren het resultaat was van sociale fobie. Het blijkt te zijn voortgekomen uit een afwijking in de temporale kwabben, de centra voor spraak en taal, meldt Tulane University neurowetenschapper Dr. Anne Foundas in Science Daily. Foundas en collega's keken een 16 stotteraars en 16 controles en vonden dat de temporale lobben van de stutterers aanzienlijk vergroot waren en soms een onregelmatige vorm hadden. Dit kan erop duiden dat stotteraars een grotere capaciteit hebben om taal te leren en te verwerken dan niet-stotteraars.

Alzheimer-ziekte

Een sterk immuunsysteem lijkt essentieel voor een gezond leven. Maar onderzoekers hebben nu ontdekt dat mensen hierdoor het risico lopen om de ziekte van Alzheimer te ontwikkelen. Alzheimer treedt op wanneer amyloïd-bèta-eiwit plaques vormt in de hippocampus van de slaapkwab, een centrum dat cruciaal is voor het geheugen. De plaques zorgen ervoor dat de neuronen van de hippocampus inactief worden en afsterven. De onderzoekers, die hun resultaten rapporteerden in de uitgave van "PLoS ONE" van 3 maart 2010, ontdekten dat amyloïd-bèta-eiwit hersenontsteking bevordert, maar blijkbaar ook helpt bij het bestrijden van infecties in de hersenen.

Temporale lobstroke

Een beroerte of andere soortgelijke schade in de slaaplobben van de hersenen kan het vermogen om geluiden te identificeren verminderen. Volgens een recensieartikel dat is gepubliceerd in het nummer van "Nature Neuroscience" van juni 2009, wordt de taal verwerkt in twee verschillende auditieve streams: de stream "wat" en de stream "how /where". Beide auditieve stromen beginnen in de auditieve cortex in de slaapkwabben. Een deel van de informatie verloopt dan via de buitenkant van de slaaplobben, die de identiteit van de geluiden berekenen. Een ander deel van de informatie loopt door de pariëtale kwab, die de geluidslocatie, beweging door de ruimte en feedback in spraak berekent.

Breinkrimp bij mannen

De temporale en frontale kwabben krimpen van ouderdom maar de krimp is meer uitgesproken bij oudere mannen, meldt Henry Ford psychiater Dr. Edward Coffey in Science Daily. Coffey en zijn team hebben de hersenen van 330 personen in de leeftijd van 66 gescand. Ze vonden overtollig hersenvocht aan de buitenkant van de temporale en frontale kwabben van de mannelijke studiedeelnemers. Een toename in cerebrospinale vloeistof is een sterke indicator van een atrofie van de onderliggende gebieden, zegt Coffey, de belangrijkste onderzoeker van het onderzoek.

Temporale kwab epilepsie

Temporale kwabepilepsie treedt op wanneer neuronen in de slaapkwabben hyperactief worden en begin ongecontroleerd te schieten. Dit kan zich verspreiden naar het hele brein, wat leidt tot een globale aanval, die leidt tot instorting, oncontroleerbare spasmen en bewustzijnsverlies. Temporale lobectomie is een chirurgische ingreep waarbij de voorste en de middelste delen van de temporaalkwab worden verwijderd. Het herleeft de intensiteit van epileptische aanvallen bij maximaal 75 procent van de patiënten, maar vereist dat 30 g of meer hersenweefsel wordt verwijderd. In een klassieke recensie in het "Journal of the Royal Society of Medicine" meldt C. E. Polkey dat een lobectomie in de tijd kan leiden tot tal van neurologische aandoeningen, variërend van gezichtsveldstoornissen tot psychotische stoornissen. Ondanks de ernstige gevolgen van het verwijderen van een groot deel van de hersenen, wordt temporale lobectomie nog steeds uitgevoerd in de Verenigde Staten wanneer medicamenteuze therapeutische benaderingen mislukken.