Het tandvlees van de acaciaplant wordt al eeuwenlang medicinaal gebruikt. De kauwgom wordt uit de plant geoogst door de rijpe peulen te verzamelen en ze te verpletteren. U moet een getrainde kruidkundige raadplegen voordat u acacia gaat gebruiken. Drugs.com waarschuwt dat mensen met een verhoogd cholesterolgehalte het gebruik van acacia moeten vermijden, omdat wordt verondersteld dat het cholesterol verhoogt bij inname. Er is echter geen klinisch bewijs voor dit effect. Elke nieuwe substantie kan een allergische reactie veroorzaken. Kijk uit voor uitslag, netelroos of kortademigheid bij het gebruik van acacia. Als deze symptomen optreden, stop het gebruik en neem contact op met uw zorgverlener.

Parodontale behandeling

Acaciagom kan worden gebruikt om de mond te ontdoen van de bacteriën die parodontitis veroorzaken. Het tandvlees van de plant wordt opgelost in water en vervolgens in de mond gezwollen om tandvleesaandoeningen te behandelen. Drugs.com zegt dat sommige studies dit gebruik van het tandvlees lijken te ondersteunen, maar er moet nog meer onderzoek worden gedaan voordat het kan worden aanbevolen.

Treatment for Wounds -

Drugs.com beschrijft acacia-kauwgom als een demulcerend of verzachtend voor slijmvliezen. Vanwege dit effect wordt deze stof vaak aangebracht op de aangetaste huid om kleine wonden en schaafwonden te behandelen.

Reliëf voor Hoest en amp; Keelpijn

De website Purdue University & s Horticulture en de website van de New Mexico State University beschrijven beide dat acacia-kauwgom nuttig is bij de behandeling van verkoudheidsverschijnselen en het verlichten van de zere keel die daarmee samenhangt. Je mag een thee drinken die gemaakt is met het kruid of gorgelen om de keelpijn te helpen.

Gastro-intestinale verlichting

De PUH-website zegt dat acacia-gom nuttig is bij de behandeling van dysenterie, diarree en andere darmaandoeningen. Maak een thee of extract met het tandvlees en drink voor het gewenste effect. Volgens de NMSU-site zijn de acacia-bloemen nuttig bij de behandeling van een kater, misselijkheid en braken wanneer ze in thee worden gezet. Het bewijs voor dit effect is echter tot nu toe strikt anekdotisch.