Over zenuwschade vanwege donatie van bloed

Bloedgeven wordt aangeprezen als een van de gemakkelijkste, meest goedkope en onzelfzuchtige dingen die een persoon kan doen. Veel mensen doneren meerdere keren per jaar, wat mogelijk het leven van drie mensen spaart, elke keer dat ze een gift geven. Sommige mensen doneren echter minder vaak of helemaal niet omdat ze bang zijn voor de naalden, bloedverlies, pijn en schadelijke bijwerkingen die ze associëren met bloeddonatie. Hoewel het normaal is om een ​​klein beetje pijn of wooziness direct na het doneren te voelen, moeten mensen die aarzelen om bloed te geven omdat ze denken dat het permanente zenuwbeschadiging veroorzaakt niet te veel zorgen maken, omdat dit een uiterst zeldzaam fenomeen is.

Oorzaak

Zenuwbeschadiging kan optreden wanneer een flebotomist, de persoon die de bloeddonatie uitvoert, er niet in slaagt de naald correct in de arm van een persoon te steken. Hoewel dit alleen geen zenuwbeschadiging zal veroorzaken, als de phlebotomist niet de juiste anatomie van de arm kent en het individu op onjuiste plaatsen prikt, handelt achteloos en pokes het individu te snel of gewelddadig of steekt de naald in een deel van de arm en begint het te verplaatsen naar ongepaste plaatsen, er kan zenuwbeschadiging optreden.

Symptomen

Lichte tot matige pijn ter plaatse van de punctie-wond is normaal na een bloeddonatie. Deze pijn kan alleen optreden wanneer een persoon zijn of haar arm beweegt, gewicht of weerstand op hun arm legt of hun arm recht maakt. Het kan ook continu gedurende de volgende 24 uur of zo voorkomen. Veel mensen verwarren deze aanhoudende pijn, evenals eventuele blauwe plekken die kunnen zijn ontstaan ​​door de naaldpunctie, om schade aan te richten. Dit is echter geen zenuwbeschadiging. Merk op dat het uiterst zeldzaam is dat zenuwbeschadiging optreedt als gevolg van een bloeddonatie. Wanneer dit gebeurt, kunnen de symptomen zijn: pijn op en neer schieten op de arm, en dysesthesie, wat een abnormaal, ongemakkelijk gevoel in de arm is. Dysesthesie kan branderig gevoel en jeuk veroorzaken, evenals het gevoel dat de arm wordt bevochtigd, een elektrische schok krijgt of met naalden prikt. Zenuwbeschadiging kan ook leiden tot verlies of vermindering van de sensatie in de arm, die al dan niet permanent kan zijn.

Meestal gaat het om een ​​persoon die zenuwbeschadiging heeft opgelopen nadat bloed is afgenomen door een slordige, gehaaste of verkeerd opgeleide phlebotomist. Met andere woorden, zenuwbeschadiging veroorzaakt door een bloeddonatie is volledig te voorkomen. Wanneer het gebeurt en het individu in staat is om te bewijzen dat de zenuwbeschadiging is veroorzaakt door de bloedafname, kunnen de phlebotomist en hun werkgever aansprakelijk worden gesteld voor de schade.

Overige voorwaarden

Naast zenuwbeschadiging, mensen die bloed doneren kunnen andere problemen ervaren tijdens of na het donatieproces. Direct na een donatie kan de donor zich misselijk voelen, ziek aan zijn maag, duizelig of zwak. Dit kan ook gebeuren tijdens de donatie, hoewel dit meestal te wijten is aan een angst voor naalden of de pijn die het gevolg is van de naald in de arm. Wanneer dit echter gebeurt, kan het een laag bloedglucosegehalte of een verlaging van de bloeddruk signaleren als het individu opstaat of te snel manoeuvreert na de donatie. Zwart en blauw blauwe plekken kunnen ook optreden op de plaats van inbrenging. Flauwvallen, spierspasmen, en een gevoelloosheid, sterke tintelingen of brandend gevoel, die te wijten kunnen zijn aan tijdelijke of permanente zenuwbeschadiging, kunnen ook een donatie volgen.

Misvattingen

Veel mensen geloven dat als ze hebben gegeven bloed ervoor en had er geen problemen mee dan zal elke donatie daarna soepel verlopen. Dit is incorrect. Niet alleen veranderen lichamen fysiek in de tijd, wat resulteert in gewichtsverlies of -winst, verschillende voedingsgewoonten en verwondingen die het donatieproces kunnen verergeren, maar elke flebotomist en donatie zullen ook anders zijn.