Hoofddelen van de onderste hersenen

De delen van de lagere hersenen worden gezamenlijk de hersenstam genoemd, wat het meest primitieve deel van de hersenen is. De hersenstam dient als een & rdquo; snelweg & rdquo; die de bovenste hersenen en het cerebellum met het ruggenmerg, en via het ruggenmerg en perifere zenuwen verbindt met de rest van het lichaam. Het lagere brein is verantwoordelijk voor een verscheidenheid aan functies, vooral processen die essentieel zijn om te overleven.

Kenmerken

De hersenstam bestaat uit drie verschillende delen: de middenhersenen, de pons en de medulla. De medulla ligt direct boven het ruggenmerg. De pons bevindt zich aan de voorkant van de hersenstam. Typisch, de pons is verdeeld in twee regio's: dorsale en ventrale. De middenhersenen zijn het kleinste deel van de hersenstam en bevinden zich boven en iets achter de pons. Er zijn verschillende belangrijke en verschillende regio's in de middenhersenen, genaamd & kernen. & Amp; rdqu;; Functie

Elk deel van het lagere brein heeft specifieke functies, waarvan vele belangrijk zijn bij het overleven. De middenhersenen bevatten componenten van de visuele en auditieve systemen, waarbij verschillende van haar regio's gewijd zijn aan de controle van oogbewegingen. De pons is essentieel voor het reguleren van slaap, ademhaling, smaak, beweging en gehoor. De medulla bevat verschillende centra die verantwoordelijk zijn voor vitale autonome functies zoals bloeddruk en ademhalingsregulatie.

Veel opmerkelijke regio's in de delen van het lagere brein vormen essentiële verbindingen met andere delen van de hersenen. De substantia nigra is bijvoorbeeld een kern in de middenhersenen die belangrijke input levert aan de basale ganglia voor de controle van vrijwillige bewegingen. Het ventrale gebied van de pons relais beweging en sensatie informatie van de hersenschors naar het cerebellum. Ten slotte bestaan ​​neuronale celgroepen in het medulla uit relay-paden die zijn betrokken bij het onderhouden van balans, gehoor, smaak en controle van spieren in het gezicht en de nek.

Schade aan de lagere hersens

Als de hersenstam is beschadigd, dit compromitteert de snelweg tussen de hersenen en het lichaam. Schade aan de hersenstam kan voorkomen dat sensorische informatie de hersenen bereikt, schrijven Eric Kandel, James Schwartz en Thomas Jessell in het boek 'Principles of Neuroscience'. Als u bijvoorbeeld uw hand op een hete pan legt, bereiken de pijnsignalen mogelijk niet uw hersenen en kan uw hand blijven branden. Schade aan de hersenstam kan ook motorische commando's verstoren die de hersenen naar het lichaam sturen. Zoals in het geval hierboven, als uw hand op een brandende hete pan stond, zou het hersensignaal om uw hand te verwijderen kunnen worden vertraagd of geremd. Lagere hersenschade kan ook het bewustzijn, de ademhaling en de hartfunctie schaden.

Overwegingen

De hersenstam is het oudste deel van het menselijk brein en het lijkt op het brein van de meeste reptielen, die miljoenen jaren geleden evolueerden toen de eerste reptielen verlieten de zeeën om land. Dit is de reden waarom het lagere brein en het cerebellum soms het "reptiliaanse brein" worden genoemd. "