Alopecia areata, een niet-besmettelijke auto-immuunziekte die haaruitval veroorzaakt, kan emotioneel verwoestende gevolgen hebben voor de geschatte 5,3 miljoen Amerikanen die eraan lijden, vooral kinderen. Coeliakie, ook een disfunctie van het auto-immuunsysteem, is een allergie voor gluten, eiwitten die voorkomen in tarwe, rogge en gerst. Hoewel mensen met coeliakie vaak andere auto-immuunziekten hebben, kostte het een wetenschapper die zelf de diagnose alopecia areata had gekregen om de genetische link tussen de twee te bewijzen.

Alopecia Areata

In alopecia areata, de auto-immuunziekte systeem valt haarzakjes aan. Meestal is het eerste symptoom het verschijnen van een of meer kale plekken op de hoofdhuid, maar daarna is de progressie van de ziekte hoogst onvoorspelbaar. Soms groeit het haar vanzelf weer op; soms resulteert de aandoening in alopecia totalis, het verlies van alle hoofdharen of alopecia universalis, het volledige haarverlies overal op het lichaam. Sommige behandelingen zijn in sommige gevallen effectief, maar meestal zijn alleen de mildste en geen behandelingen in alle gevallen effectief.

Celiac Disease

Wanneer mensen met coeliakie iets eten dat gluten bevat, geven hun immuunsystemen antilichamen vrij die aanval kleine uitsteeksels in de dunne darm genaamd villi, noodzakelijk voor de opname van voedingsstoffen uit voedsel. De ziekte wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd omdat, hoewel de ontsteking in het spijsverteringskanaal begint, manifeste symptomen mogelijk niet gastro-intestinaal zijn. Coeliakie werd vroeger als zeldzaam beschouwd, maar de huidige schattingen zijn dat ongeveer 10 procent van de bevolking er last van heeft en andere vormen van glutenintolerantie met vergelijkbare variabele symptomen.

Italiaanse onderzoeksresultaten

In oktober 1995 heeft een Italiaanse studie gepubliceerd in "Gastroenterology" meldde dat sommige patiënten met alopecia-areata volledige haargroei hadden ervaren na het elimineren van gluten uit hun voeding. Hoewel de reden voor de associatie tussen alopecia areata en coeliakie niet duidelijk was, was een theorie dat darmontsteking de absorptie van voedingsstoffen voor voedingsmiddelen, vereist door haarzakjes, verstoorde. In hun conclusies suggereerden de onderzoekers van de universiteit van L'Aquila dat artsen routinematig alopecia-areatapatiënten testen op CD, omdat niet alleen haaruitval één symptoom is - het kan ook het enige symptoom zijn.

Genetic Links Discovered -

Angela Christiano, hoogleraar dermatologie en genetica aan de Columbia School of Medicine, begon alopecia-areata diepgaand te onderzoeken nadat ze zelf de diagnose van de ziekte had gesteld. Hoewel er veel was aangenomen over de oorzaken, ontdekte ze dat er maar heel weinig bekend was met wetenschappelijke zekerheid. Met de hulp van de National Alopecia Areata Foundation leidde Christiano een studie die op 1 juli 2010 werd gepubliceerd, "Nature Journal" en beschreven door de NAAF als het meest opwindende genetische onderzoek op alopecia areata tot nu toe. Christiano en haar team identificeerden acht genen betrokken bij alopecia areata, drie specifiek voor haar en vijf met betrekking tot immuunrespons. Bovendien waren dezelfde genen verantwoordelijk voor andere auto-immuunziekten, waaronder reumatoïde artritis, diabetes type 1 - en coeliakie. Vanwege de "overlappende genetica", kunnen medicijnen die al goedgekeurd zijn of in ontwikkeling zijn voor de behandeling van de andere aandoeningen, effectief blijken te zijn voor alopecia areata, vertelde Christiano de "New York Times."