De associatie tussen zwembaden en tandgevoeligheid bleef decennialang onopgemerkt. John Snow begon chloor te gebruiken om water te zuiveren na de cholera-epidemie van 1854, en het aantal zwembaden met chloor is in de Verenigde Staten alleen al tot miljoenen gestegen. Maar het was pas in de winter van 1982 dat de wetenschappelijke wereld werd geattendeerd op de dentale erosieve effecten van chlorering van zwembaden door middel van een studie in de "Journal of the New Jersey Dental Association."

Water Chlorination Chemistry

Meestal is het chloorgas dat wordt gebruikt door grote zwembaden dat de gevoeligheid van de tanden veroorzaakt. Eenmaal ingebracht in het zwembadwater, verandert chloorgas in chloorzuur, dat het zwembad zuivert maar zoutzuur vormt, wat kan bijdragen aan gevoelige tanden. Vrij chloor wordt meestal toegevoegd aan zwembadwater om een ​​delicaat evenwicht te bereiken tussen chloorniveau's en de zuurgraad van het zwembad. Er kan iets misgaan als het niet goed wordt beheerd, en dat kan ervoor zorgen dat je tanden pijn doen.

Tandheelkundige erosie Veelgestelde vragen

Tanderosie veroorzaakt door chloor komt vrij vaak voor. "American Journal of Epidemiology" dat 39 procent van de leden in een Virginiaanse zwemclub leed aan tanderosie. Zwemmers leden ook snelle tand erosie en gevoeligheid van de tanden na het zwemmen in zwembaden met een hoog chloorgehalte gedurende slechts drie tot vier weken, zoals gemeld door de "American Journal of Dentistry" en door het "Journal of the Canadian Dental Association."

Erosie Risk Factoren

Hoewel chlorering een groter risico is op tanderosie vanwege de productie van zoutzuur, is het economisch gezien economisch gunstig voor grote zwembaden en goedgekeurd door de Environmental Protection Agency. Ernstige erosie van de tanden die in de literatuur wordt vermeld, vloeide vaak voort uit langdurig contact met gasgechloreerd zwembadwater. De frequentie van zwemmen was ook belangrijk, met een hogere prevalentie gemeld bij wedstrijdzwemmers en degenen die meerdere keren per week zwommen. Het risico voor minder frequente of occasionele zwemmers lijkt te verwaarlozen.

Risicoreductiemaatregelen

Vermindering van het risico op tanden en kiezen na het zwemmen vereist hulp van iedereen. Door simpelweg je mond zo veel mogelijk te sluiten tijdens het zwemmen, verminder je de blootstelling van je tanden aan schadelijke zuren. Je moet je bewust zijn van het chloorniveau van je zwembad en vragen stellen als je twijfelt. Een zware chloorlucht betekent bijvoorbeeld dat het chloorgehalte hoog kan zijn en dat uw tanden pijn kunnen doen. Het kopen van reepjes om de zuurgraad van het zwembad te controleren, kan ook een lange weg zijn om je tanden te beschermen.

Niet slecht

Neem vaker maatregelen als vaker bezoek aan een tandarts als je vaak zwemt. plaats een beschermende fluoridebekleding over je tanden. Verrassend genoeg rapporteerde een Nederlands onderzoek een zeer lage dentale erosie, zelfs bij relatief zure pools. Een positieve noot is dat zwembaden naar verwachting dagelijkse controles uitvoeren op de zuurgraad van hun zwembaden.