Huid ontwikkelt blaren en schilferen wanneer het wordt blootgesteld aan een aantal verschillende stoffen en omstandigheden, variërend van extreme hitte tot chemicaliën of allergenen. Blaren vormen als een gevolg van onderliggende medische aandoeningen of trauma. Zodra de oorzaak van de blaren en peeling is aangepakt, kunnen blaren en de daaropvolgende peeling worden behandeld met een verscheidenheid aan actuele toepassingen, volgens het Amerikaanse Osteopathic College of Dermatology.

Functies

Blaren zijn verhoogde plekken van de huid die meestal met vloeistof zijn gevuld. Volgens de Universiteit van Maryland Medical Center, de vloeistof, genaamd serum, verzamelt net onder de bovenste laag van de huid. Blaren dienen als bescherming tegen verdere schade aan lagere lagen van de epidermis. Wanneer de blaren breken, scheurt de omliggende bovenste laag van de huid meestal weg.

Typen

Verschillende soorten irriterende stoffen in de omgeving kunnen blaren en peeling veroorzaken. Zuren, reinigingsvloeistoffen, industriële chemicaliën en oplosmiddelen, evenals ingrediënten die worden gebruikt tijdens procedures voor cosmetische chirurgie, kunnen blaren en afschilfering veroorzaken. Mensen met een gevoelige huid kunnen uitbarsten in huidreacties van zeep, schoonmaakmiddelen en droogheid. Brandwonden door vuur en de zon kunnen ook blaren veroorzaken die kunnen leiden tot huidschilfers. Continue wrijving op een bepaalde plek op de huid, zoals een teen, kan blaren veroorzaken. Ziekten die vaak aanwezig zijn met blaren en huidpeeling omvatten gordelroos, eczeem en virale infecties zoals herpes.

Identificatie

Een groep huidaandoeningen die met blaren beginnen, worden bulleuze aandoeningen genoemd. Volgens de American Academy of Dermatology zijn bulleuze aandoeningen het gevolg van een auto-immuunziekte die de huid dwingt zichzelf aan te vallen. Het meest voorkomende type bulleuze ziekte wordt pemphigus bulleus genoemd, wat ervoor zorgt dat de huid afbladdert bij wrijven. Artsen kunnen infectieuze en niet-gevaarlijke blaren herkennen die zich zonder aanwijsbare reden ontwikkelen met een biopsie van de huid, een lichamelijk onderzoek en medische voorgeschiedenis. Kijken naar een blaar en een stukje afbladderende huid geeft vaak ook aanwijzingen over de oorsprong.

Waarschuwing

Toxische epidermale necrolyse, een ernstige huidaandoening die peeling en blaren veroorzaakt, kan dodelijk zijn. Blaren en peeling resulteren meestal als een bijwerking van penicilline-allergieën. Volgens de Universiteit van Maryland Medical Center kan de levensbedreigende huidziekte ook zonder duidelijke reden toeslaan. Toxische epidermale necrolyse slaat snel en begint meestal met een rode, pijnlijke vlek die zich snel verspreidt en grote delen van de huid doet loskomen, soms zelfs voordat blaren de kans krijgen zich te vormen. Koorts vergezelt meestal de aandoening. De huidaandoening reist naar de ogen, oren en geslachtsorganen en wordt meestal behandeld met antibiotica, gesteriliseerde verbanden en isolatie omdat de huid zo kwetsbaar is voor infecties.

Behandeling

Behandeling van blaren en schilferen is afhankelijk van de bron van de huidaandoening. Blaren die zich vormen als gevolg van brandwonden, moeten bijvoorbeeld worden behandeld met koud water totdat medische hulp arriveert, volgens MedlinePlus, een dienst van de National Library of Medicine van de VS en de National Institutes of Health. Plotse huiduitslag, gepaard gaande met koorts en pijn, moet onmiddellijk worden behandeld. Langdurige huidaandoeningen als gevolg van erfelijke of auto-immuunziekten moeten in de loop van de tijd worden gecontroleerd. Naast het behandelen van de oorzaak van de huidaandoening, moeten blaren en peelinghuid worden beschermd tegen infectie met lokale zalven en bedekkingen.

, , ] ]