Als een vrouw erachter komt dat ze zwanger is, is het natuurlijk dat een van de eerste dingen die ze zich afvraagt, is of haar baby zich normaal ontwikkelt en of haar zwangerschap riskant zal zijn. Hoewel zwangerschap een heel natuurlijk verschijnsel is dat na de diagnose meestal met minimale complicaties verloopt, zijn er verschillende fasen van de zwangerschap die toch een risico voor de baby vormen.

Implantatie

Misschien wel de meest risicovolle fase van de zwangerschap is de periode tussen bevruchting en de ontmoeting van sperma en ei en implantatie in de baarmoedermuur. In feite, & Discover; " Discover & rdquo; " een tijdschrift over wetenschap en technologie, geeft aan dat niet minder dan 60 tot 80 procent van de bevruchte eieren kan worden geïmplanteerd. In hun boek & ldquo; You: Having A Baby, & rdquo; auteurs Michael Roizen, M.D., en Mehmet Oz, M.D., suggereren dat dit astronomische faalpercentage van bevruchte eieren voor implantatie grotendeels te wijten kan zijn aan een misvormde bevruchting. Hoewel een ei meestal ongeveer 24 uur na de ovulatie overleeft en terwijl het sperma maximaal drie dagen in het lichaam van een vrouw kan leven, is er toch een smal venster van tijd waarin de bekleding van de baarmoeder het meest vatbaar is. naar implantatie.

Embryonale fase

Gedurende deze periode is het ontwikkelende embryo erg gevoelig voor chemicaliën, toxines en veranderingen in de omgeving. Ongunstige invloeden, waaronder medicatie door de moeder, vitaminetekorten en abnormale maternale temperatuur, leiden tot geboorteafwijkingen. Drs. Roizen en Oz merken ook op dat tijdens deze periode genetische afwijkingen in het zich ontwikkelende embryo zich beginnen te vertonen en dat veel van deze genetische tekortkomingen tot een miskraam leiden. In & ldquo; Hands Off My Belly & rdquo; Shawn Tassone, MD, en Kathryn Landherr, MD, beweren dat terwijl miskramen in verband met genetische afwijkingen onvermijdelijk zijn, goede moedervoeding en het vermijden van drugs, geneesmiddelen en alcohol helpt om orgaanschade en gerelateerde geboorteafwijkingen of miskramen te voorkomen tijdens deze hoogrisicoperiode van zwangerschap.

bezorging

Drs. Oz en Roizen merken op dat na het afronden van de ontwikkeling van organen, veel van de rest van de zwangerschap relatief veilig is, althans in vergelijking. De bevalling van de foetus vormt echter een laatste uitdaging voor zowel moeder als kind. Fysieke complicaties die vaginale bevalling uitsluiten, kunnen onder meer het falen van de baby zijn om op tijd te dalen, kleine bekkengrootte in de moeder of grote hoofdomvang bij de baby. Elk van deze kan resulteren in langdurige bevalling die niet leidt tot bevalling, waarbij zowel moeder als baby worden benadrukt en uiteindelijk culmineert in een keizersnede. Abnormale presentaties, zoals stuitliggingen waarbij de baby de voeten of de grond als eerste is, zijn ook riskant, beide omdat ze de bevalling kunnen vertragen en omdat ze de kans vergroten dat de navelstreng rond de nek van een baby & gewikkeld raakt. Zorgvuldige monitoring tijdens de bevalling zorgt ervoor dat de bevalling normaal verloopt, en in moeilijke gevallen kunnen verloskundigen er eenvoudig voor kiezen om een ​​baby operatief af te leveren om verdere risico's te voorkomen.