Cognitieve ontwikkeling verwijst naar de manier waarop een kind informatie leert, begrijpt, memoriseert en verwerkt terwijl hij groeit. In de publicatie 'Building the Brain's' Luchtverkeersleidingssysteem ': hoe vroege ervaringen de ontwikkeling van uitvoerende functies bepalen' op de website van de universiteit van Harvard, de Nationale Wetenschappelijke Raad voor het ontwikkelende kind en het Nationale Forum voor vroegkinderneheid en -programma's, wordt uitgelegd dat de gezonde ontwikkeling van cognitieve vaardigheden helpt een kind multitasken, problemen oplossen, plannen, beslissingen nemen en impulsen beheersen terwijl hij volwassen wordt. Als een kind niet de kans krijgt om zijn cognitieve vaardigheden te versterken en te gebruiken, kan hij later in het leven last hebben van dagelijkse taken en sociale activiteiten.

Stress

Sommige vormen van stress, zoals de eerste dag van school, zijn een normaal en gezond onderdeel van het leven van een kind. De stress die het gevolg is van langdurige of frequente tegenslagen en een gebrek aan ondersteuning voor volwassenen kan een negatieve invloed hebben op de cognitieve ontwikkeling van een kind, volgens het artikel in de Harvard University "Toxic Stress: The Facts." Stressvolle tegenslagen kunnen de vorm hebben van de substantie van een ouder misbruik, blootstelling aan geweld, economische tegenspoed van een gezin, chronische verwaarlozing, emotioneel misbruik of fysiek misbruik. Wanneer een kind in een stressvolle omgeving leeft, verzwakt de ontwikkeling van de architectuur van haar hersenen en loopt ze een risico op cognitieve stoornissen. Interventie van zorgzame volwassenen die responsieve relaties bieden, kan echter helpen de gevolgen van 'toxische' stress om te keren.

Ondersteuning voor volwassenen

Een kind in een stabiel huis met twee ouders heeft meer kans om 'hoger' te zijn cognitieve vaardigheden "dan een kind in een eenoudergezin, volgens een studie van de Universiteit van Londen, besproken in het 2011" Newsweek "-rapport" Armoede kan de kind cognitieve ontwikkeling beloven, zegt de studie. "De Nationale Wetenschappelijke Raad voor het ontwikkelende kind en het National Forum on Early Childhood Policy and Programs legt uit dat wanneer er een positieve relatie tussen volwassen en kind thuis is, de omgeving de cognitieve groei bevordert en de ontwikkeling ervan verbetert. Ouders kunnen de ontwikkeling verder bevorderen door het creëren van een dagelijkse routine, frequente sociale interactie en door het aanbieden van ervaringen die gepaard gaan met delen.

Inkomen

Een kind dat uit een huishouden met een laag inkomen komt, heeft meer kans om cognitief te worden tekort dan een kind wiens gezin een hogere sociaaleconomische status heeft. De Wereldgezondheidsorganisatie deelt in het artikel "Early Child Development" dat een kind dat in armoede leeft het risico loopt geen toegang te hebben tot voedzaam voedsel, goede gezondheidszorg, ondersteunende zorgverleners of een stimulerende omgeving - alle factoren die negatief kunnen zijn invloed hebben op de cognitieve ontwikkeling van een kind. De Wereldgezondheidsorganisatie merkt op dat ouders met lage inkomens het ontwikkelingssucces van een kind kunnen helpen vergroten door sociale programma's te openen die moederschapsuitkeringen, gezonde voeding, gezondheidszorg, financiële ondersteuning en meer mogelijkheden bieden om tijd door te brengen met hun kinderen.

Erfelijkheid en Milieu

Ieder individu draagt ​​tot 50 genetische afwijkingen die hem kunnen vatbaar maken voor een ontwikkelingsstoornis of gezondheidsprobleem, volgens het NOVA-artikel "Nature vs. Nurture Revisited" van Kevin Davies. Als er een genetisch bepaalde cognitieve of intellectuele stoornis in het gezin is en een kind het verwerft, bestaat de kans dat vroegtijdige interventie kan helpen een aantal tekortkomingen te compenseren. Davies merkt op dat de ervaringen van een kind tijdens zijn vroege jaren net zo belangrijk zijn als de genen die hij erft. Een omgeving die de ontwikkeling van een gezond kind in de eerste jaren niet bevordert, kan bijvoorbeeld een risico vormen voor cognitieve vertragingen, zelfs als hij geen genetische aanleg voor hen heeft.