Radioactieve jodium-ablatie is een bewezen behandeling voor hyperthyreoïdie (overactieve schildklier), maar wordt voornamelijk gebruikt voor de behandeling van papillaire en folliculaire vormen van schildklierkanker.

Toegediend in capsule of vloeibare vorm, krimpt radioactief jodium de schildklier, vermindert de schildklierfunctie en elimineert schildklierkankercellen door de schildklier aan straling bloot te stellen. Wanneer een individu een radioactieve jodiumablatie ondergaat, ontvangen verschillende andere organen ook blootstelling aan straling. Stralingsblootstelling aan andere organen kan ongewenste of onverwachte bijwerkingen veroorzaken.

Xerostomia

Xerostomia is de medische term voor droge mond door gebrek aan speeksel. Xerostomia is de meest voorkomende bijwerking van radioactieve jodiumbehandelingen omdat de speekselklieren worden blootgesteld aan straling en de speekselproductie afneemt. Een droge mond zal gewoonlijk meer dan een week aanhouden na een radioactieve jodiumablatie, maar deze zal zich natuurlijk met de tijd oplossen.

Misselijkheid /Braken

Misselijkheid en braken zijn ook zeer vaak voorkomende bijwerkingen na een radioactieve jodiumablatie. Dit gebeurt omdat de maag en al zijn inhoud direct wordt blootgesteld aan ioniserende straling. Misselijkheid en braken zouden na een paar dagen moeten verdwijnen. Omdat de maaginhoud direct wordt blootgesteld aan straling, wordt elk braaksel radioactief. Men moet zich realiseren dat elke persoon of personen die zich bezighouden met het opruimen van de maaginhoud, ook worden blootgesteld aan straling. Voorzorgsmaatregelen moeten door een arts of ander personeel in de gezondheidszorg voorafgaand aan het toedienen van een radioactieve jodiumablatie in detail worden uitgelegd.

Gastralgia

Gastralgia is de medische term voor maagpijn of buikpijn. Deze enigszins verwachte bijwerking van radioactief jodium-therapie is het gevolg van de directe blootstelling aan straling door inname van een radioactieve jodium-capsule of -vloeistof. Gastralgia zou over een dag of twee moeten verdwijnen.

Pijn /Tederheid in Halsorganen

Vanwege de stralingsblootstelling van de nek tijdens een schildklierablatie, kan pijn of gevoeligheid in alle nekorganen voorkomen. Individuen kunnen pijn in het schildklierbed, parotis (de grootste speekselklier) en submandibulaire klieren (paar speekselklieren onder de mondbodem) ervaren. Pijn zou na een dag of twee moeten verdwijnen.

Verandering in smaak

Vanwege verminderde speekselproductie en de metaalachtige eigenschappen van jodium, kunnen mensen een tijdelijke verandering in smaak ervaren. Dit kan worden gekarakteriseerd als voedsel dat niet zo smaakvol is als het zou moeten. Deze bijwerking, hoewel enigszins irritant, zou binnen 48 uur verdwijnen.

Vermoeidheid

Vermoeidheid of vermoeidheid kunnen ook optreden na een radioactieve jodiumschildpadablatie. Dit is het gevolg van een afname van thryoid-productie van schildklierhormonen. Vermoeidheid is ook een kortetermijneffect. Het energieniveau zou weer normaal moeten worden zodra het thyoid-hormoonniveau weer voldoende is.

, , ] ]