Water head baby is een term die wordt gegeven aan pasgeborenen geboren met hydrocephalus, een ziekte gekenmerkt door de opeenhoping van overtollige cerebrospinale vloeistof in de hersenen als gevolg van een obstructie, die vochtafvoer voorkomt. Onbehandeld, veroorzaakt hydrocephalus hersenbeschadiging en de dood. Deze ziekte treft meestal pasgeborenen, maar komt ook voor bij oudere kinderen en volwassenen.

Symptomen

Symptomen van hydrocephalus variëren, afhankelijk van de leeftijd van een persoon en de progressie van de ziekte. Pasgeborenen met hydrocephalus ondervinden toevallen, slaperigheid, braken, prikkelbaarheid en ontwikkelingsachterstand. Lichamelijke symptomen omvatten meestal een ongewoon grote kop, die snel in omvang toeneemt, een naar beneden gieten van de ogen en een prominente zachte plek op de bovenkant van het hoofd. Bij oudere kinderen en volwassenen omvatten de symptomen van hydrocephalus geheugenverlies, verwarring, misselijkheid, braken en hoofdpijn, prikkelbaarheid en persoonlijkheidsveranderingen. Deze individuen vertonen soms een regressie of vertraging van de ontwikkeling, verminderde prestaties op het werk of op school, een gebrek aan energie en urine-incontinentie. Problemen met evenwicht, dubbelzien en naar beneden gaande ogen zijn ook tekenen van hydrocephalus.

Oorzaak

De oorzaak van hydrocephalus is een opeenhoping van vocht in de hersenen. De hersenen van een persoon zweeft in een vloeistof die cerebrospinale vloeistof wordt genoemd en die in de ruimten rond de hersenen stroomt voordat deze in de bloedbaan worden geabsorbeerd. De productie, stroming en absorptie van de hersenvocht moet een evenwicht bewaren om de normale druk in de schedel te houden. Elke verstoring van dit evenwicht resulteert hoogstwaarschijnlijk in de ontwikkeling van hydrocephalus.

Diagnose

Diagnose van hydrocephalus bij pasgeborenen en jonge kinderen gebeurt meestal tijdens de routineuze prenatale echografie of tijdens normale groeimonitoring. Bij oudere kinderen en volwassenen vindt de diagnose hydrocephalus typisch plaats vanwege de ontwikkeling van symptomen. Om de ziekte te diagnosticeren, neemt een arts een medische geschiedenis en voert hij een neurologisch onderzoek uit en een lichamelijk onderzoek. Artsen voeren vaak ook een Magnetic Resonance Imaging Test (MRI) en een computertomografietest (oftewel CT-scan) uit om de diagnose te bevestigen.

Behandeling

Normaal gesproken omvat een behandeling voor hydrocephalus een van de twee soorten operaties. Een ventriculostomie is een procedure waarbij een chirurg een gat creëert in het onderste deel van een ventrikel om drainage en absorptie van de hersenvocht aan te moedigen. Een shuntplaatsing is een procedure waarbij een arts het ene uiteinde van een buis in een ventrikel steekt en de andere in een gebied dat ideaal is voor een gemakkelijke absorptie van cerebrospinale vloeistof, zoals het abdomen. Meestal zijn shunts nodig voor de rest van het leven van een persoon en moeten ze worden vervangen tijdens de groeifase van een kind, of als de buis wordt geïnfecteerd of geblokkeerd.