De ziekte van Parkinson is een progressieve aandoening van het zenuwstelsel die invloed heeft op beweging en andere belangrijke functies zoals denken en slapen. Volgens de Amerikaanse gezinsarts van februari 2013 heeft ongeveer 1 procent van de Amerikanen ouder dan 60 jaar en tot 4 procent ouder dan 80 jaar de ziekte van Parkinson. De klassieke bewegingssymptomen van de ziekte van Parkinson omvatten tremor of trillen; vertraagde beweging; stijfheid of spierstijfheid; en houdingsinstabiliteit, of slechte balans. Hoewel de symptomen kunnen reageren op een behandeling met medicatie of een operatie, verergert de ziekte in de loop van de tijd en is er momenteel geen remedie.

Veranderingen in de hersenen

Om redenen die niet worden begrepen, mensen met de ziekte van Parkinson progressief cellen verliezen in meerdere specifieke gebieden van de hersenen. De bewegingssymptomen zijn gerelateerd aan verlies van hersencellen in een gebied genaamd de substantia nigra, dat de chemische boodschapper dopamine maakt. Verlies van hersencellen die andere chemische signalen veroorzaken, zoals serotonine en norepinephrine, kan leiden tot de andere, niet-bewegingssymptomen van de ziekte. Bewegingssymptomen

De symptomen van de ziekte van Parkinson kunnen variëren tussen mensen . Ze zijn vaak slechter aan de ene kant van het lichaam. Trillen of trillen kan de ledematen of het gezicht aantasten en treedt in rust op. Vertraagde beweging, bekend als bradykinesie, resulteert in verminderde gelaatsuitdrukking en in totaal minder spontane bewegingen. Bradykinesia maakt het moeilijk om alledaagse activiteiten uit te voeren zoals het dichtknopen van kleding en resulteert in een langzame, schuifelende wandeling. Spierstijfheid of stijfheid kan pijn veroorzaken, omdat spieren in de nek, romp en ledematen niet normaal ontspannen als ze niet worden gebruikt. Houdingsinstabiliteit verwijst naar een evenwichtsprobleem waardoor iemand gemakkelijk achteruit kan vallen. Andere symptomen kunnen 'bevriezen' of stoppen zijn, net zoals iemand op het punt staat een stap voorwaarts te maken, en dystonie - een onwillekeurige (en vaak pijnlijke) samentrekking van spieren.

Bewegingssymptomen

Mensen met De ziekte van Parkinson lijdt aan een groot aantal niet-bewegingsproblemen die de kwaliteit van leven enorm beïnvloeden. Volgens de Amerikaanse gezinsarts van februari 2013 ontwikkelt 60 procent van de mensen met de ziekte van Parkinson dementie - een ernstige aandoening van het geheugen, persoonlijkheid en denken - binnen 12 jaar na de diagnose. Andere symptomen kunnen hallucinaties zijn (dingen zien die er niet zijn), vermoeidheid, slaapproblemen, pijn, urinaire en seksuele problemen, lage bloeddruk bij staan, slikproblemen en kwijlen. Sommige symptomen kunnen jaren voordat de bewegingssymptomen optreden beginnen, bijvoorbeeld verminderde reukzin, obstipatie, depressie en REM-slaapgedrag, waarbij een persoon levendige of enge dromen uitbeeldt.

Behandeling

van de bepalende kenmerken van de ziekte van Parkinson is verbetering van de symptomen na het innemen van carbidopa-levodopa (Sinemet, Parcopa). Carbidopa-levodopa wordt in de hersenen omgezet in dopamine, waardoor een deel van de verloren dopamine wordt vervangen. Vertraagde beweging, stijfheid en tremor kunnen verbeteren met carbidopa-levodopa, maar evenwichtsproblemen reageren minder goed. De behandeling wordt over het algemeen gestart als de symptomen het functioneren van een persoon verstoren. Andere soorten medicijnen zijn beschikbaar die de hersenen helpen om dopamine effectiever te gebruiken en erop te reageren. Maar na verloop van tijd werkt medicatie minder goed en ervaren mensen 'uit'-perioden - een abrupte terugkeer van hun symptomen. Ze kunnen ook dyskinesieën ervaren - abnormale onvrijwillige bewegingen - veroorzaakt door de medicatie. Voor sommige mensen in deze situatie kan chirurgie om "diepe hersenstimulators" te implanteren verlichting bieden. Andere benaderingen, zoals fysieke en logopedie, kunnen nuttig zijn. Uiteindelijk ontwikkelen de symptomen zich bij alle mensen met de ziekte van Parkinson, wat leidt tot een verhoogd risico op overlijden.

, , ] ]