De schildklier is een zeer kleine klier voor de hals die jodium omzet in het hormoon dat nodig is om het metabolisme van het lichaam te reguleren. Het hebben van hoge schildklierniveaus betekent dat op het moment dat de niveaus werden bepaald (door een bloedtest), de schildklier te veel thyroxine (T4) en /of trijoodthyronine (T3) produceerde, de twee hormonen die het "schildklierhormoon" vormen. Hoge schildklierspiegels hebben is indicatief voor een onderliggende gezondheidstoestand die ertoe leidt dat de klier te sterk wordt gestimuleerd.

Hyperthyreoïdie

De effecten van hoge schildklierniveaus zijn indicatief voor hyperthyreoïdie, waarvan er verschillende onderliggende oorzaken zijn. Maar het maakt niet uit wat de oorzaak is van hoge schildklierniveaus, de tekenen en symptomen die patiënten vertonen zijn tamelijk statisch. Omdat te veel schildklierhormoon een verhoogd metabolisme betekent, omvatten hoge schildklier symptomen onverklaard gewichtsverlies, nervositeit, angst, hitte-intolerantie, tremoren, hoge bloeddruk en een verhoogde rusthartslag. Patiënten met een hoog schildklierniveau kunnen moeite hebben met vallen en in slaap blijven. Wanneer hyperthyreoïdie is gevorderd, kunnen patiënten kortademig zijn en spierzwakte ontwikkelen. Stoornissen die leiden tot hyperthyreoïdie ontwikkelen zich vaak langzaam, waardoor deze aandoening moeilijk is voor endocrinologie en schildklierspecialisten om in een vroeg stadium een diagnose te stellen, wat van cruciaal belang is in het geval van schildklierkanker.

Ziekte van Graves

Ziekte van Graves is de meest voorkomende vorm van hyperthyreoïdie die resulteert in een hoog schildklierniveau. Deze aandoening is eigenlijk een auto-immuunziekte die zorgt voor antistoffen om de schildklier te "aanvallen" op vrijwel dezelfde manier als antilichamen ervoor zorgen dat het lichaam reageert op allergenen in de lucht. Patiënten met de ziekte van Graves produceren te veel thyroxine (T4). Soms, hoge schildklier symptomen geassocieerd met de ziekte van Graves omvatten het weefsel achter de ogen van de patiënt ook worden beïnvloed, waardoor druk achter de orbitale sockets.

Thyroid Knobbeltjes

Thyroid knobbeltjes kunnen ook hoge schildklierniveaus veroorzaken omdat te veel T4 wordt vrijgegeven in het lichaam. Nopjes zijn bijna altijd goedaardig van aard, niet gerelateerd aan schildklierkanker, en ontstaan wanneer klonters zich vormen in één lob van de klier. Niet alle schildklierknobbeltjes zullen echter leiden tot overproductie van T4.

Thyroiditis

Thyroiditis treedt op wanneer de schildklier ontstoken raakt. Dit kan ook resulteren in een hoog schildklierniveau. Sommige soorten thyroiditis, zoals subacute thyroïditis, resulteren in een vergrote, pijnlijke schildklier, terwijl andere soorten thyroïditis pijnloos zijn. Thyroiditis is meestal van voorbijgaande aard en heeft mogelijk geen uitgebreide medische behandeling nodig.

Behandeling van hoge schildklierniveaus

Patiënten met hoge schildklier symptomen moeten een arts ervaren die ervaring heeft met endocrinologie en schildklieraandoeningen. Hoge schildklier symptomen worden meestal behandeld met orale anti-schildklier medicijnen die de productie van het schildklierhormoon remmen, de meest voorkomende is methimazol (Tapazole). Betablokkers worden ook gegeven in combinatie met anti-schildklier medicijnen om hoge bloeddruk te behandelen en de hartslag te vertragen. Hyperthyreoïssymptomen beginnen weg te gaan na ongeveer zes weken, gedurende welke tijd hoge schildklierniveaus verdwijnen. Andere behandelingen voor hyperthyreoïdie omvatten radioactief jodium, dat oraal wordt ingenomen om de schildklier te "doden" zodat het niet langer schildklierhormoon kan produceren. Patiënten die voor deze behandeling kiezen, worden hypothyreoïd en hebben een hormonale substitutietherapie nodig. Slechts zelden zal een operatie om de schildklier te verwijderen noodzakelijk zijn. Deze optie is voor patiënten die een slechte respons op anti-schildkliermedicatie of radioactieve jodiumtherapie hebben.

, , ] ]