Er is een reden waarom koolhydraatbeperkte diëten zoals South Beach en Paleo voor velen van ons totaal bonk klinken. "Wat zal er gebeuren," denken we bij onszelf, "wanneer de behoefte aan pasta of friet onvermijdelijk op ons sluipt ergens in de donkere steegjes van onze verlangens?" Nou, het blijkt dat we misschien echt friet nodig hebben, en het is allemaal dankzij onze smaakpapillen.

Al heel lang wordt aangenomen dat de menselijke tong vijf primaire smaken kan detecteren: zout, zoet, zuur, bitter en umami (of hartig). Nu willen onderzoekers van de Oregon State University een zesde smaak toevoegen aan die lijst: "zetmeel."

Er wordt gedacht dat onze tong complexe koolhydraten smaakt door ze op te splitsen in kortere ketens en eenvoudige suikers, meldt New Scientist, waardoor ons om zetmeel te proeven via onze "zoete" tongreceptoren. Echter, OSU universitair hoofddocent van voedsel en technologie Juyun Lim vindt het moeilijk om te geloven dat we de koolhydraten zelf niet kunnen proeven.

"Elke cultuur heeft een belangrijke bron van complexe koolhydraten," vertelt ze New Scientist. "Het idee dat we niet kunnen proeven wat we eten is niet logisch."

Haar team testte de theorie door studiedeelnemers een samenstelling te geven die de zoete receptoren van de tong blokkeert. Bij het toedienen van 'zetmeelachtige' oplossingen met lange of kortere koolhydraatketens, ontdekten de onderzoekers dat mensen een zetmeelachtige smaak konden detecteren.

Aziaten zouden zeggen dat het rijstachtig was, terwijl blanken het als brood beschreef. zoals of pasta-achtig, "zegt ze. "Het is net als meel eten."

De wetenschappers beweren dat het logisch zou zijn voor ons lichaam om hunkeren naar koolhydraten, vanuit een evolutionair oogpunt gezien hun voedingswaarde. Onze verlangens zijn in verband gebracht met bepaalde tekortkomingen in ons lichaam. Daily Mail meldt dat wanneer we snoepen naar zetmeelrijke koolhydraten, ons lichaam ons vertelt dat we tryptofaan nodig hebben. Het is een essentieel aminozuur dat wordt gebruikt om serotonine te synthetiseren, dat onze stemmingen reguleert. TLDR; als je een hapje bent, eet een sneetje brood en doe het rustig aan.

Maar haast je niet om je vrienden over deze nieuwe smaakpapillen te vertellen. Voordat een smaak kan worden ingehuldigd als primaire smaak, moet deze aan een paar criteria voldoen. Deze omvatten herkenbaar zijn, een nuttige fysiologische respons teweegbrengen en een eigen set tongreceptoren hebben. Helaas moeten onderzoekers nog steeds zetmeeltong receptoren identificeren.

Andere smaken zitten in de rij van misfit smaken zijn de metaalachtige smaak die je krijgt van bloed, koolzuurhoudende dranken, calcium en kokumi, een "stevig" of krachtig smaak die is gekoppeld aan vetzuren.

Deze gedachtegang markeert een wetenschappelijke beweging weg van de gewaardeerde primaire vijf en naar de overtuiging dat ons vermogen om smaak te proeven veel meer uitstekend en complex is dan kan worden beschreven door een loutere, reducerende smaak pentad.

Dus als je ooit een excuus nodig hebt om je hartstikke zucht naar koolhydraten te bevredigen, geef het dan de schuld aan de complexiteit van je smaakpapillen en de menselijke strijd om te overleven.