Discipline betekent lesgeven, en het doel van kinderdiscipline is om het fundament voor zelfdiscipline te leiden, te onderwijzen en te ontwikkelen. Discipline kan een kind helpen doen wat juist is, alleen omdat hij het wil, niet omdat hij bang is voor straf. Het vinden van de beste manier om een kind te disciplineren kan verwarrend zijn, gezien de controverse over verschillende methoden. Wat voor soort discipline ook wordt gebruikt, het moet zich richten op lesgeven in plaats van straf, volgens de experts van toonaangevende organisaties, waaronder de American Academy of Pediatrics en de Canadian Pediatric Society. Kinderen moeten gedrag onderzoeken en leren van onschadelijke fouten, merkt de Virginia Cooperative Extension op, door ouders te waarschuwen dat discipline en straf in duidelijk verschillende categorieën vallen. Wederzijds respect en liefde zijn ook een belangrijk onderdeel van het disciplineproces.

Discipline interpreteren

De typen discipline omvatten variaties van strikt, matig en tolerant, volgens de Virginia Cooperative Extension, maar de interpretatie van deze labels heeft een breed bereik van de breedtegraad. De strikte controle van één ouder kan mogelijk tolerant zijn voor andere ouders. Virginia Cooperative Extension definieert deze stijlen: Extreem tolerante typen discipline bieden weinig regels en de kinderen hebben de neiging te zeuren en agressief te worden. Matige discipline stelt limieten voor belangrijke dingen en creëert een onderwijssfeer waarin kinderen de gedragsreeksen kunnen ervaren om een paar fouten in het leren te maken. Extreem strenge huizen werpen angstige kinderen op die geen belangrijke beslissingen kunnen nemen of rebellerende kinderen.

Ouderrollen

De basis voor effectieve discipline ligt bij het respect van het kind voor de rollen van de ouders om regels vast te leggen en te handhaven, volgens op een artikel van de Canadian Pediatric Society, gepubliceerd op de Amerikaanse National Institututes of Health-website. De Virginia Cooperative Extension beweert dat strikte disciplinariërs ongelukkige huishoudens hebben waar zowel ouders als kinderen zich ongemakkelijk voelen met rollen, terwijl gezinnen in het gematigde type discipline gelukkigere ervaringen hebben. Matige discipline-methoden omvatten het prijzen van kinderen voor goed gedrag en volwassenen modelleren het gedrag dat hun kinderen willen gebruiken. Discipline-typen die rekening houden met de leeftijd en het ontwikkelingsstadium van het kind hebben betere kansen op succes.

Discipline Type selecteren

Discipline-typen bevatten speciale technieken om ongewenst gedrag aan te pakken. Strikte-discipline huizen gebruiken vaak slaan als een vorm van straf wanneer kinderen de regels overtreden. Matige discipline-technieken halen meestal iets weg van het kind voor slecht gedrag of belonen goed gedrag met de vrijheid om ergens naartoe te gaan of dingen te doen. Niet alle kinderen reageren op dezelfde manier op discipline, en sommige ouders voelen zich ongemakkelijk met behulp van een aantal discipline-technieken zoals slaan. De Virginia Cooperative Extension beveelt het gematigde type discipline aan voor extreme typen, maar moedigt ouders aan om logboeken bij te houden van hun disciplinaire acties en het gedrag van kinderen, zodat zij kunnen zien uit de eerste hand welk type het beste werkt.

Cooperative Control

Effectieve discipline technieken geven ouders autoriteit, maar maken ook een duidelijk onderscheid tussen straf en discipline. Gedragsprogramma's die alleen gericht zijn op straf benadrukken het negatieve, in plaats van kinderen aan te moedigen zich goed te gedragen en het disciplineplan te vermijden. Strikte discipline benadrukt straf, terwijl toegeeflijk ouderschap dit vermijdt. Gematigde gezinnen moedigen kinderen aan betrokken te worden bij het stellen van normen voor discipline en straf wanneer het kind groeit. Fred Rogers Company moedigt ouders aan om grenzen te stellen en vaste routines vast te stellen om kinderen te leren grenzen te respecteren, in plaats van zich te concentreren op straf.

, , ] ]