De eerste drie jaar van de ontwikkeling van een kind worden gekenmerkt door dramatische emotionele veranderingen. Een kleuterschool leert hoe hij zijn emoties moet reguleren, met anderen kan spelen en onafhankelijker kan denken. Problemen met socialisatie zijn meestal duidelijk tijdens deze vroege jaren en kunnen worden geïdentificeerd door de aanwezigheid van een of meer 'rode vlaggen'. Als u een patroon van socialisatieproblemen bij uw kind ziet, vraag dan professionele hulp en advies om de problemen op te lossen op vroeg in de leeftijd mogelijk.

Vroegere relaties

Tijdens de peuterleeftijd ontwikkelt een kind een basisgevoel van vertrouwen in de wereld om haar heen, door het ervaren van veilige relaties met haar primaire verzorgers. Volgens het Michigan Department of Community Health hebben de hersenen van een baby ongeveer 100 miljard zenuwen die stimulatie van het milieu nodig hebben om verbindingen te vormen die de emotionele ontwikkeling van een kind bepalen. Attente, zorgzame zorg is essentieel om de gezonde hersenverbindingen te vormen die nodig zijn voor een goede emotionele ontwikkeling. Primaire zorgverleners brengen de meeste tijd door met hun baby's, waardoor ze de belangrijkste architecten zijn voor de emotionele ontwikkeling van hun baby's.

Resists Touch

Een kind dat niet graag wordt aangeraakt of vastgehouden, kan een socialisatieprobleem hebben. Een goed gesocialiseerd kind zoekt ouderlijk contact en affectie wanneer hij onzeker, eenzaam of aanhankelijk is. Een kind dat niet graag wordt aangeraakt, vertoont mogelijk tekens zoals een gebogen rug wanneer hij wordt vastgehouden, een verzorger weg duwt of agressief wordt als hij wordt benaderd. Zoek naar een doordringend patroon, in plaats van een situationele reactie als een indicator van een socialisatieprobleem.

Overly Dependent

Een kind dat te afhankelijk is van of vasthoudt aan een verzorger, heeft mogelijk ook een socialisatieprobleem . Hij is misschien bang voor de meeste nieuwe situaties en bevriest wanneer hem gevraagd wordt iets nieuws te proberen. Gebeurtenissen die veel kinderen blij maken, zoals een excursie maken, nieuwe kinderen ontmoeten of iets nieuws leren, kunnen terreur veroorzaken bij een kind dat te weinig gesocialiseerd is. Hij zal misschien niet gemakkelijk getroost worden, ongeacht hoeveel geruststellingen worden aangeboden, en haar angsten kunnen de neiging hebben buitensporig te zijn.

Niet betrokken of ongeïnteresseerde

Een niet-betrokken kind mag geen enkele nieuwsgierigheid uiten wanneer het wordt blootgesteld aan nieuwe situaties. Normaal gesproken zal ze geen voorkeur uitspreken voor haar eigen verzorgers over iemand anders. Er is geen vreemdere angst en aanraking wordt onverschillig ontvangen. Een niet-betrokken kind spreekt geen gevoelens uit, zelfs niet als het wordt blootgesteld aan situaties die fysieke pijn, pijn of leed veroorzaken bij de meeste kinderen.

, , ] ]