Het opvoeden van een kind met een verstandelijke beperking vereist emotionele kracht en flexibiliteit. Het kind heeft speciale behoeften naast de reguliere behoeften van alle kinderen, en ouders kunnen overweldigd raken door verschillende medische, zorgverlenende en educatieve verantwoordelijkheden. Of de speciale behoeften van het kind minimaal of complex zijn, de ouders worden onvermijdelijk getroffen. Ondersteuning van familie, vrienden, de gemeenschap of betaalde zorgverleners is van cruciaal belang voor het handhaven van het evenwicht in huis.

Emotionele problemen

Ouders van kinderen met een verstandelijke beperking ervaren in de loop der jaren vaak een scala aan emoties. Ze worstelen vaak met schuldgevoelens. Een of beide ouders kunnen het gevoel hebben dat ze het kind op de een of andere manier hebben uitgeschakeld, hetzij door genetica, alcoholgebruik, stress of andere logische of onlogische redenen. Deze schuld kan de emotionele gezondheid van de ouder schaden als hiermee niet wordt omgegaan. Sommige ouders worstelen met 'waarom' en ervaren een spirituele crisis of geven de andere ouder de schuld. De meeste ouders hebben aspiraties voor hun kind vanaf het moment van haar geboorte en kunnen ernstige teleurstelling ervaren dat zij geen president, een arts, een acteur of wat ze ook van plan zijn. Deze ouders moeten omgaan met de 'dood' van het perfecte kind dat bestond in hun gedachten en leren om lief te hebben en het kind te accepteren dat ze hebben. Af en toe voelt de ouder zich beschaamd of schaamt zich dat hun kind verstandelijk gehandicapt is.

Fysieke uitputting en stress

Fysieke uitputting kan de ouders van een kind met een verstandelijke beperking zwaar belasten. De mate van dit is meestal relatief aan de hoeveelheid zorg die nodig is. Voeden, baden, bewegen, kleden en luieren van een baby is fysiek veel makkelijker dan dezelfde taken te doen voor iemand die 80 kilo weegt. Het kind kan meer arts- en andere afspraken in de gezondheidszorg hebben dan een normaal kind en heeft mogelijk een nauwgezette medische controle nodig. Hij moet mogelijk ook worden bekeken om onbedoelde zelfbeschadiging te voorkomen, zoals van de trap af vallen of de straat oplopen. Deze extra verantwoordelijkheden kunnen een fysieke tol van een ouder tot gevolg hebben en tot uitputting leiden. De American Academy of Family Physicians vertelt dat deze problemen aanzienlijke stress van zorgverleners kunnen veroorzaken.

Schoolgerelateerde problemen

De ouder van een kind met ontwikkelingsstoornissen heeft mogelijk te maken met complexe vraagstukken in verband met onderwijs. Er moet naar een privé-opleiding worden gezocht of er moet voldoende openbaar onderwijs beschikbaar zijn. Ouders moeten er vaak voor pleiten dat hun kind een goede onderwijservaring krijgt die haar verrijkt. Dit vereist vaak nauw contact van ouders met het schoolsysteem. De ouder moet de interacties van het kind met anderen controleren om ervoor te zorgen dat ze niet wordt gepest. Voor vervoer van en naar school is mogelijk een gespecialiseerde bus of bestelbus nodig. Kinderen met ernstige handicaps moeten misschien thuis worden geschoold.

Financiële zorgen

Een kind met een mentale uitdaging opvoeden is mogelijk duurder dan opvoeden een typisch kind. Deze kosten kunnen voortvloeien uit medische apparatuur en benodigdheden, medische zorg, zorgkosten, privé-onderwijs, studiebegeleiding, adaptieve leerapparatuur of gespecialiseerd vervoer. De verzorging van het kind kan een heel leven duren in plaats van 18 jaar. Ouders moeten misschien geld opzij leggen in een trustfonds voor de zorg van het kind als ze overlijden.

, , ] ]