Vertragingen in de ontwikkeling van het kind kunnen fysiek, emotioneel, cognitief of sociaal zijn. Ze komen voor wanneer een kind zich niet in hetzelfde basistarief ontwikkelt als andere kinderen van dezelfde leeftijd. Vertragingen in de ontwikkeling van welke aard ook hebben een negatief effect op het verwerven van sociale vaardigheden. Vaak gebeurt dit omdat de ouders en kinderen het niet begrijpen en zich daarom niet kunnen aanpassen aan atypische ontwikkeling. De eerdere ontwikkelingsachterstanden worden gedetecteerd bij uw kind, hoe gemakkelijker het zal zijn om hem te helpen bij het leren van noodzakelijke en leeftijdgeschikte sociale vaardigheden.

Risicofactoren

Vertragingen bij de ontwikkeling worden veroorzaakt door een aantal verschillende situaties en handicap. Sommige kinderen worden geboren met afwijkingen die kunnen bijdragen aan vertragingen in de ontwikkeling, zoals het syndroom van Down en autisme. Andere factoren die ook kinderen in gevaar brengen voor vertragingen die sociale vaardigheden beïnvloeden, zijn milieu- of psychologisch. Enkele veel voorkomende voorbeelden zijn onder meer misbruik, verwaarlozing en reactieve hechtingsstoornis. Door nauwlettend te letten op de interactie van uw kind of student met anderen, kan de aanwezigheid van ontwikkelingsachterstanden worden vastgesteld en kan het kind voldoende sociale vaardigheden bereiken.

Implicaties

Kinderen die geen mijlpalen in de ontwikkeling bereiken als ze zouden moeten neigen naar zich niet op hun plaats voelen rond hun leeftijdsgenoten. In situaties waarin een ontwikkelingsachterstand fysiek of cognitief van aard is, in tegenstelling tot sociaal, wordt de sociale vaardighedenacquisitie van een kind nog steeds negatief beïnvloed. Vanwege de stress die zich met moeite ontwikkelt, is het waarschijnlijker dat een kind niet de tijd en moeite zal kosten die nodig zijn om vrienden te worden of andere sociale relaties te vormen. Naarmate een kind ouder wordt, zal dit onvermogen om in sociale situaties te functioneren, de school en het leven in het algemeen steeds moeilijker maken.

Pervasive Developmental Disorders

Pervasieve ontwikkelingsstoornissen - waaronder autisme, het Asperger-syndroom, kind desintegratie-aandoening en Rett-syndroom - worden gekenmerkt door verschillende gradaties van sociale, communicatie- en gedragsproblemen. Autistische kinderen hebben bijvoorbeeld communicatie-uitdagers die variëren van nooit spreken tot relatief normale taalontwikkeling. Kinderen gediagnosticeerd met pervasieve ontwikkelingsstoornissen vinden het moeilijk om in sociale situaties te zijn vanwege een onvermogen om emoties te beheersen, zich te verhouden tot anderen en gespreksvaardigheden te ontwikkelen.

Hoe te helpen

Leraren en ouders zijn het best uitgerust om helpen bij het socialiseren van kinderen die lijden aan ontwikkelingsachterstand. Een gebruikelijke manier om dit te doen is ervoor te zorgen dat het kind niet geïsoleerd is van anderen in haar leeftijdsgroep, noch binnen noch buiten school. Kinderen die al op vroege leeftijd contact hebben met leeftijdsgenoten van hetzelfde leeftijdsgroep zullen sneller geneigd zijn manieren te vinden om in te passen, zelfs wanneer een of meer ontwikkelingsgebieden zijn uitgesteld. Nadat een ontwikkelingsvertraging is gediagnosticeerd en van andere mogelijke verklaringen is gescheiden, is een behandelplan dat spraak-taaltherapie, gedragstherapie of training van sociale vaardigheden omvat nuttig.

, , ] ]