Oppositionele opstandige stoornis is een psychische aandoening voor kinderen die wordt gekenmerkt door problemen bij het reguleren en beheersen van emoties. Kinderen met deze aandoening hebben weinig aandacht voor degenen met een gezagspositie. Ze neigen agressief te zijn naar hun leeftijdsgenoten en proberen anderen voortdurend lastig te vallen en te storen. Soms kan een oppositionele opstandige stoornis een vroege indicator zijn van gedragsstoornissen later in het leven.

Tekenen, symptomen en behandeling

Specifieke tekens en symptomen van een oppositionele opstandige stoornis zijn onder meer voortdurend praten of ruzie maken met ouders of leraren, frequente driftbuien hebben, ongehoorzaam zijn aan regels, zelfs wanneer ze expliciet aan het kind worden genoemd, weigeren te luisteren naar of gehoorzamen aan ouders en leraren, proberen opzettelijk anderen te irriteren, hatelijk te zijn en wraak te nemen op anderen wanneer ze zich beperkt voelen. Als u vermoedt dat uw kind de stoornis heeft, dient u een gekwalificeerde psychiater te raadplegen die is gespecialiseerd in het werken met kinderen en adolescenten. De psychiater zal een grondige evaluatie uitvoeren om andere mogelijke oorzaken en stoornissen zoals aandachtstekortstoornissen of een medische aandoening uit te sluiten. De behandeling concentreert zich meestal op ouder- en kindonderwijs en vaardigheidstraining, individuele en familiepsychotherapie en in bepaalde gevallen medicatie om enkele van de symptomen te beheersen.

Hoe trainingsoefeningen werken

Trainingsoefeningen voor sociale vaardigheden, zoals woede management, conflictoplossing en het omgaan met anderen, en probleemoplossende oefeningen zijn nuttig voor het helpen van kinderen met een oppositionele opstandige stoornis. Volgens de American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, individuele psychotherapie kan het kind helpen bij het juiste gedrag. De psychotherapeut betrekt de ouders bij de behandeling door hen te vragen bepaalde oefeningen te gebruiken die gericht zijn op het onderwijzen van deze gedragingen. Dit kan grensoefeningen, luisteroefeningen zijn of het kind betrekken bij lichamelijke activiteit als een manier om opgekropte energie en gevoelens van woede en vijandigheid los te laten. Ouders worden ook aangemoedigd om deel te nemen aan hun eigen ontspannings- en stressoefeningen, omdat het omgaan met een kind met een ODD voor het hele gezin drainerend en frustrerend kan zijn.

Oefeningen voor kinderen

Specifieke oefeningen voor kinderen met de stoornis kan het houden van een dagboek van emoties omvatten om zich bewust te worden van bepaalde patronen en triggers voor hun gedrag. Begeleide imaginatie- of visualisatie-oefeningen worden ook gebruikt om zelfbewustzijn te bevorderen en om kinderen te helpen contact te krijgen met hun onderliggende emoties, aldus auteur Tammie Ronen in haar boek 'Cognitive-Constructivist Psychotherapy with Children and Adolescents'. De therapeut kan het kind instrueren alternatieve interpretaties voor het gedrag van anderen te oefenen, in plaats van klasgenoten of gezagsdragers in een negatief daglicht te zien. Ontspanning, diepe ademhaling en andere oefeningen voor stressverlichting zijn ook gunstig voor het verlichten of verminderen van enkele symptomen van de stoornis.

Oefeningen voor ouders

Niet alleen kinderen profiteren van specifieke oefeningen voor de stoornis. Ouders van kinderen met een oppositionele opstandige stoornis kunnen ook de voordelen ondervinden van het uitvoeren van specifieke oefeningen gericht op het verlichten van de stress en frustratie van het omgaan met een kind met de stoornis. In zijn boek "Tien dagen voor een minder uitdagend kind: het baanbrekende programma om het moeilijke gedrag van uw kind te overwinnen", suggereert kinder- en jeugdpsycholoog Jeffrey Bernstein dat ouders diep ademhalingsoefeningen, ontspanning en visualisatieoefeningen proberen om uw gezichtspunt te veranderen en de vreugde te ervaren van met je kind. Probeer bijvoorbeeld een visualisatieoefening door uw ogen te sluiten, diep te ademen en een aangename herinnering of ervaring met uw kind zo levendig mogelijk te herinneren. Dit kan helpen om de negatieve afbeeldingen die je ervaart te counteren en je perspectief te helpen herstellen.