Morele ontwikkeling houdt verband met hoe mensen groeien in het begrijpen van morele kwesties en bij het nemen van morele beslissingen. In de vroege kinderjaren zijn kinderen vaker bezorgd over hun eigen persoonlijke welzijn wanneer ze morele beslissingen nemen. Maar tegen het midden van de kindertijd (ongeveer 6 tot 9 jaar oud) beginnen kinderen meer empathische en abstracte methoden voor moreel redeneren te ontwikkelen. De morele ontwikkeling van kinderen tijdens de kindertijd helpt kinderen voor te bereiden op de steeds complexere morele beslissingen van adolescentie en volwassenheid.

Geschiedenis

Jean Piaget, een van de vroegste theoretici over de morele ontwikkeling van kinderen, uitgebreid bestudeerde de groei en interactie van kinderen tussen 4 en 12 jaar. Uit zijn observaties ontwikkelde Piaget een theorie over hoe kinderen denken en voelen over de regels en conventies die de interacties van mensen met andere mensen besturen. Zijn theorie van morele ontwikkeling, die hij beschreef als moreel redeneren, heeft gediend als basis voor veel van de theorieën die sindsdien zijn gevolgd, waaronder die ontwikkeld door Lawrence Kohlberg, Nancy Eisenberg, Elliot Turiel, Bryan Sokol en Michael Chandler.

Theorieën

Lawrence Kohlberg, misschien wel de meest invloedrijke ontwikkelingspsycholoog om Piaget te volgen, theoretiseerde dat kinderen moreel redeneren ontwikkelen door normen en gedragsprincipes te leren van ouders, leeftijdsgenoten en andere rolmodellen. Andere theoretici, zoals Elliot Turiel, hebben beargumenteerd dat kinderen ideeën over goed en verkeerd gedrag ontwikkelen los van het leren over sociale voorschriften en conventies. Dat wil zeggen, kinderen leren hoe ze sociale regels moeten volgen, los van het leren hoe ze morele beslissingen kunnen nemen.

Tijdens de middelbare kindertijd zijn de meeste theoretici het erover eens, kinderen beginnen zich te verplaatsen van redeneren die concreter is naar "reasoning that is more abstract.", 3, [[Kinderen zullen niet alleen rekening gaan houden met concrete zorgen, zoals of een gedrag een ander persoon schaadt, maar ook abstracte zaken, zoals of een gedrag rechtvaardig of juist is. Sokol en Chandler hebben bovendien getheoretiseerd dat kinderen tijdens de middelbare kindertijd de motieven en redenen voor het gedrag van andere mensen ook gaan overwegen.

Gedrag

Kinderen worden steeds empathischer en sympathieker tijdens de kindertijd. Ze zullen bijvoorbeeld besluiten dat een bepaald gedrag niet klopt als het iemand anders pijn doet, zelfs als autoriteitscijfers hem vertellen dat het gedrag acceptabel is. In & ldquo; The Development of Children, & rdquo; Cynthia Lightfoot en haar collega's leggen echter uit dat zelfs als kinderen een meer geavanceerde morele redenatie ontwikkelen, ze zich nog steeds kunnen overgeven aan verleiding als het lijkt alsof ze ermee wegkomen. & Amp; rdquo; Dat wil zeggen dat de acties van kinderen mogelijk niet altijd overeenkomen met hun begrip van moreel gedrag.

Overwegingen

Ouders en zorgverleners kunnen kinderen helpen bij het navigeren door hun ontwikkelende moraliteit door met hen te praten over morele besluitvorming. Wanneer een kind bijvoorbeeld een morele beslissing neemt, kunnen primaire zorgverleners zijn of haar keuze bespreken en reageren met bevestiging en aanmoediging. Volwassenen en oudere kinderen kunnen ook moreel gedrag in hun eigen leven modelleren en de redenen achter specifieke morele beslissingen die ze maken toelichten. Effectieve rolmodellering, open discussie en positieve feedback helpen allemaal kinderen als ze groeien op het gebied van morele besluitvorming.

, , ] ]