Menselijk groeihormoon, of HGH, speelt een belangrijke rol bij de ontwikkeling en verjonging. Vrijgegeven door de hypofyse bereikt HGH slechts een beperkt aantal plaatsen in het lichaam. Chemici kunnen echter een synthetische vorm van HGH maken die in bijna elke cel doordringt. Deze synthetische vorm biedt een breed scala aan medische voordelen. Het kan echter ook ongewenste bijwerkingen veroorzaken. Neem contact op met een arts voordat u HGH inneemt.

Vergemakkelijkt groei

Artsen hebben HGH al tientallen jaren gebruikt om patiënten met een korte gestalte te behandelen. Apothekers verkregen oorspronkelijk groeihormoon van menselijke kadavers, volgens een beoordeling uit december 2003 in het "Journal of Endocrinology." Bezorgdheid over de overdracht van ziekten leidde in de jaren tachtig tot de ontwikkeling van synthetisch HGH. Recombinant groeihormoon blijft de voorkeursbehandeling bij ongewoon korte kinderen. Een analyse aangeboden in het juli 2011 nummer van "Hormone Research in Pediatrics" toonde aan dat ten minste 80 procent van de kinderen behandeld met HGH hun genetisch potentieel bijna bereiken.

Bestrijdt Osteoporose

Kinderen met beenmergkanker krijgen meestal een vorm van chemotherapie. Een dergelijke behandeling beschadigt vaak hun hypofyse en veroorzaakt een tekort aan HGH. Dit tekort vermindert hun botmineraaldichtheid waardoor ze risico lopen op osteoporose, volgens een rapport uit mei 2011 in het "European Journal of Endocrinology." Het starten van een hormoonvervangingsprotocol met HGH kan dit risico helpen verminderen. Een klinische studie beschreven in de editie van augustus 2011 van het Journal of Paediatric Hematology /Oncology testte deze hypothese bij volwassenen met kanker als kinderen. Twee jaar HGH-behandeling verbeterde de botmineraaldichtheid van de patiënten en hun geestelijke gezondheid.

Verbetert de prestaties

Sommige atleten gebruiken groeihormoon om een ​​voorsprong op de concurrentie te krijgen. Deze praktijk begon vóór het klinische gebruik van HGH, volgens een artikel uit augustus 2011 in "Analytical and Bioanalytical Chemistry." Sportsterren geloven ten onrechte dat het nemen van HGH hun atletische vaardigheden zal verbeteren, maar alleen patiënten met een groeihormoondeficiëntie hebben veel voordeel. Een studie gepresenteerd in het nummer "JCEM" van mei 2001 evalueerde de impact van groeihormoon op HGH-deficiënte volwassenen. Twaalf maanden behandeling verhoogde de capaciteit van de proefpersonen voor aerobe oefeningen. Het verlaagde ook hun cholesterolgehalte.

Spieropbouw

Gewichtheffers en bodybuilders nemen soms HGH om hun spiermassa te vergroten. Dergelijk gebruik leidt vaak tot symptomen van drugsverslaving, volgens een rapport uit januari 2011 in het 'American Journal on Addictions'. Weinig wetenschappelijke gegevens ondersteunen de vermeende spieropbouwende effecten van HGH bij gezonde volwassenen. Toch heeft onderzoek naar HGH-deficiënte volwassenen aangetoond dat groeihormoon anabole effecten kan produceren. Een experiment gepubliceerd in de januari 2011 editie van "JCEM" toonde aan dat zes maanden hormoonvervangingstherapie met HGH de vetvrije massa verhoogde. De behandeling verhoogde ook het niveau van IGF - een anabool hormoon waarvan bekend is dat het zenuwcellen beschermt.