Erik Erikson, een Amerikaanse psycholoog die leefde van 1902 tot 1994, classificeerde acht stadia van psychosociale ontwikkelingsstadia. De fasen benadrukken de rol van cultuur en samenleving bij de ontwikkeling van de persoonlijkheid van een persoon, een proces dat een leven lang meegaat. Elke fase omvat biologische, sociale en psychologische aspecten, en sommige fasen bevatten mijlpalen die de ontwikkeling in beweging zetten - in het geval van de tweede fase dient potty-training als deze essentiële gebeurtenis.

Tweede fase

Erikson noemt de eerste fase - die van de geboorte tot het eerste jaar plaatsvindt - als 'Vertrouwen versus wantrouwen' en beweert dat dit is wanneer een kind komt om vertrouwen en hoop te ontwikkelen, gevoelens die vooral verbonden zijn met zijn verzorger. Fase twee, 'Autonomie versus schaamte en twijfel', vindt plaats tijdens het tweede en derde jaar van het kind. Tijdens deze fase begint het leren lopen en bewuste keuzes maken op basis van hun eigen voorkeuren, om het kind een gevoel van onafhankelijkheid en autonomie te geven. Naast wandelen, zichzelf voeden en essentiële motorische vaardigheden ontwikkelen, zegt Erikson dat zindelijkheidstraining een kind helpt de deugd van wilskracht te ontwikkelen en het verschil te leren tussen vasthouden en loslaten.

Het belang van onbenullige training

Tijdens de tweede fase van Erikson, is zindelijkheidstraining een cruciaal voorbeeld van de voortgang van een kind naar onafhankelijkheid, omdat deze handeling het kind de kritische vaardigheid van zelfbeheersing geeft. De reactie van de ouder op zindelijkheidstraining en -ongevallen, die op aanmoediging en ondersteuning moet berusten, bepaalt of het kind een gezond gevoel van onafhankelijkheid of een gevoel van schaamte en twijfel ontwikkelt. Zoals het geval is met de andere ontwikkelingsfasen, gelooft Erikson dat het niet voltooien van deze fase kan leiden tot een ongezond gevoel van eigenwaarde, hoewel hij zegt dat die complicaties later in het leven kunnen worden opgelost.

Meer Views van

Vanwege zijn focus op de ontwikkeling van motorische vaardigheden en succesvolle zindelijkheidstraining - een belangrijke gebeurtenis bij het leren beheersen van lichaamsfuncties - definiëren sommige psychologen Eriksons fase twee als het 'gespierde-anale' stadium van de ontwikkeling van kinderen. Dit zinspeelt op Sigmund Freuds visie op deze ontwikkelingsfase, die hij in de 'anale fase' noemt. Terwijl Erikson zijn theorie als psychosociaal definieert, is Freud's psychoseksueel van aard. Beide theorieën van ontwikkeling van psychologen omvatten echter opvattingen over zindelijkheidstraining. Freud beschouwde de anus in dit stadium als een bron van plezier voor baby's en classificeert de handeling van zindelijkheidstraining als een conflict. Indien niet opgelost door succesvolle toilettraining, beweert Freud dat gerelateerde fixaties en complicaties later in het leven kunnen voorkomen.

Andere stadia van kindertijd

Na de leeftijd van 3 tot en met 5 jaar, fase drie - "Initiatief vs. Schuld "- benadrukt de neiging van het kind om zichzelf te verdedigen, activiteiten te initiëren, vragen te stellen en anderen te leiden. Erikson zei dat als ouders deze begrippen te zwaar zouden beperken, de resulterende schuld later in het leven zou kunnen leiden tot een gebrek aan initiatief. Van 6 tot 12 jaar, "Industrie versus minderwaardigheid", leert het kind belangrijke relaties tussen leeftijdsgenoten te lezen en te schrijven en te ontwikkelen, door hun initiatief te oefenen in een praktische, sociale omgeving. Als dit initiatief wordt versterkt, gelooft Erikson dat het kind een sterk gevoel van industrie ontwikkelt, in tegenstelling tot het gevoel van minderwaardigheid dat het gevolg kan zijn van het onvermogen om deze sociale vaardigheden te ontwikkelen.