Het endocriene systeem omvat een groep organen en lichaamsweefsels die stoffen afscheiden die hormonen worden genoemd en die de activiteit van andere lichaamsweefsels beïnvloeden. Verschillende hormonen helpen bij het reguleren van de activiteit van het spijsverteringskanaal. Aandoeningen die de niveaus van deze hormonen beïnvloeden, kunnen versnelde transittijd door de darmen veroorzaken, wat leidt tot gewichtsverlies en losse ontlasting.

Addison's Disease

Addison's ziekte is een aandoening die wordt gekenmerkt door progressief falen van de bijnieren, specifiek de buitenste regio van de klieren die bekend staat als de bijnierschors. Deze regio van de bijnieren produceert en scheidt verschillende belangrijke hormonen, waaronder cortisol en aldosteron. Met de ziekte van Addison blijken de niveaus van zowel cortisol als aldosteron abnormaal laag te zijn.

Patiënten met de ziekte van Addison ervaren vaak diarree en gewichtsverlies, merkt "The Merck Manual for Healthcare Professionals." Andere veel voorkomende symptomen zijn vermoeidheid, donker worden van de huid en sproeten, misselijkheid, braken, duizeligheid, koude intolerantie en uitdroging. De behandeling is gericht op correctie van de hormoondeficiënties met cortisol en aldosteronvervangingstherapie.

Ziekte van Graves

De ziekte van Graves is een auto-immuunziekte die de schildklier aantast. Met deze aandoening richt het immuunsysteem zich per ongeluk op de schildklier en produceert antilichamen die overproductie en afgifte van de schildklierhormonen stimuleren, legt de American Thyroid Association uit. De ziekte van Graves is het meest voorkomende type overactieve schildklieraandoening of hyperthyreoïdie.

De overmatige schildklierhormonen die geassocieerd worden met de ziekte van Graves veroorzaken een verscheidenheid aan symptomen, waaronder frequente stoelgang en gewichtsverlies. Frank diarree kan bij sommige patiënten voorkomen. Andere mogelijke symptomen van de ziekte van Graves zijn nervositeit, slapeloosheid, prikkelbaarheid, handtrillingen, overmatig zweten, hitte-intolerantie, zwakte en hartkloppingen. De behandeling omvat antithyroid-medicatie om de productie van de schildklierhormonen te verminderen.

Thyroiditis

Thyroiditis beschrijft een pijnlijke ontsteking van de schildklier. Met deze aandoening, de schildklier releases buitensporige hoeveelheden van de schildklierhormonen in de bloedsomloop. De symptomen die gepaard gaan met thyroïditis blijken vergelijkbaar te zijn met die van de ziekte van Graves en andere vormen van hyperthyreoïdie, en omvatten verhoogde stoelgangfrequentie, gewichtsverlies en mogelijk diarree. Schildkliergevoeligheid bewijst vaak een onderscheidend kenmerk van thyroiditis. Thyroiditis verdwijnt gewoonlijk spontaan, hoewel patiënten een periode van abnormaal verminderde activiteit van de schildklier kunnen ervaren voordat de schildklierhormoonspiegel normaliseert, meldt de American Association of Clinical Endocrinologists.

Zollinger-Ellison Syndroom

Zollinger-Ellison-syndroom is een ongewone aandoening die wordt gekenmerkt door endocriene tumoren die bekend staan als gastrinomen. Deze tumoren scheiden overmatige hoeveelheden van het hormoon gastrine af, wat leidt tot overproductie van maagzuur, meldt het National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases. Symptomen van het Zollinger-Ellison-syndroom zijn onder meer buikpijn, ernstig maagzuur, misselijkheid, braken, diarree en gewichtsverlies. Behandeling met medicijnen genaamd protonpompremmers helpen de overproductie van maagzuur onder controle te houden. Artsen kunnen aanbevelen chirurgische verwijdering van de tumoren, indien mogelijk , , ] ]