In de afgelopen 10 jaar is het eten van soja drastisch toegenomen in populariteit. Van sojamelk in coffeeshops tot het aanbod sojavleesproducten bij supermarkten, consumenten kopen meer soja. "Soja" is een term die vaak wordt gebruikt om de hele soja te beschrijven, terwijl de term "soja" wordt gebruikt om producten te beschrijven die sojabonen bevatten. Ze worden echter vaak door elkaar gebruikt. Onlangs zijn er zorgen gerezen over de consumptie van soja en de effecten ervan op de schildklier en medicijnen tegen hypothyreoïdie.

Wat is Soja?

Sojavoedsel wordt geproduceerd van sojabonen, ook wel bekend als edamame. Sojabonen groeien op planten in een groene pod. Veel voorkomende sojaproducten zijn sojamelk, tofu, tempeh, miso, sojakaas en soja-vlees. De Amerikaanse Food and Drug Administration stelt dat voedsel dat soja-eiwit bevat, kan helpen coronaire hartziekte te verminderen. De FDA heeft bepaald dat personen die dagelijks 25 gram soja-eiwit binnenkrijgen als onderdeel van een dieet met een laag verzadigd vet en cholesterol, hun risico op hartziekten kunnen verlagen door het cholesterolgehalte in het bloed te verbeteren.

Functies van de schildklier

De schildklier zit onder uw strottenhoofd. Het is een kleine klier die minder weegt dan een ounce en een vlindervorm heeft. De vleugels van de schildklier wikkelen zich rond de voorkant van je luchtpijp. Deze kleine klier heeft een belangrijke functie. De schildklier produceert en geeft hormonen af ​​die de snelheid en efficiëntie regelen waarmee cellen voedingsstoffen van ingenomen voedsel omzetten in energie. De cellen hebben deze energie nodig om te functioneren. Daarom beïnvloedt de schildklier elke cel, weefsel en orgaan in het menselijk lichaam. Deze efficiëntie wordt ook wel het metabolisme van je lichaam genoemd.

Een onderactieve schildklier

Als je een gezonde schildklier hebt, produceert deze voldoende hormonen om de cellen in je lichaam efficiënt te laten werken. Wanneer iets de functie van de schildklier verstoort, kan het echter te veel of te weinig hormonen produceren. Volgens Harvard Health Publications kunnen invloeden van buitenaf, zoals sommige medicijnen of ziekten, de communicatie tussen de schildklier en de rest van het lichaam verstoren. Wanneer dit gebeurt, kan de schildklier niet genoeg hormonen produceren, een aandoening die bekend staat als hypothyreoïdie of een trage schildklier. Het loskoppelen zou er ook voor zorgen dat de schildklier teveel hormoon produceert en hyperthyreoïdie of een overactieve schildklier veroorzaakt.

Soja-effect op de schildklier

Volgens de Physician's Committee for Responsible Medicine concluderen klinische onderzoeken dat sojaproducten geen hypothyreoïdie veroorzaken. Soja is echter een fyto-oestrogeen; daarom kan het op dezelfde manier in het lichaam werken als een hormoon. De isoflavonen in soja kunnen een deel van het jodium opnemen dat normaal naar de schildklier gaat om schildklierhormonen te maken. Jodiumeffect treedt ook op met vezelsupplementen en sommige medicijnen. De hoogste hoeveelheid soja-isoflavonen wordt gevonden in sojanoten en tempeh. De meeste mensen in geïndustrialiseerde landen krijgen veel jodium in hun dieet. Als u veel sojaproducten consumeert, moet u mogelijk iets meer jodium dan de aanbevolen dagelijkse waarden eten.

Soja-effect op hypothyreoïde medicatie

Een andere zorg met soja is dat het nadelige effecten op de hypothyreoïdie heeft medicatie. Hypothyreoïdie wordt meestal behandeld met synthetische schildklierhormonen. Soja en vezelrijke voedingsmiddelen, ijzersupplementen, bepaalde maagzuurremmers en calciumsupplementen kunnen het vermogen van het lichaam om de medicatie te absorberen verstoren. Dit betekent echter niet dat personen op de medicatie soja volledig moeten vermijden. Het Medical Center van de Universiteit van Maryland beveelt mensen met problemen met de schildklier aan om met hun arts te praten over het nuttigen van soja.