Stress kan bij kinderen negatieve gevolgen veroorzaken, net als bij volwassenen. Familie stress kan een katalysator zijn voor een verscheidenheid aan symptomen bij kinderen, volgens Novella Ruffin van Virginia State University, waaronder "bedplassen, maagklachten, prikkelbaarheid, nachtmerries, liegen, terugtrekken uit activiteit, verandering in activiteitenniveau, slechte slaap of eetgewoonten, tandenknarsen of achteruitgang op schoolprestaties. " Ouders en andere zorgverleners die alert zijn, kunnen proactieve maatregelen nemen om de schadelijke effecten van stress te verlichten.

Oorzaken

Stress is volgens Ruffin "de reactie van het lichaam op een fysieke of emotionele situatie die onbalans veroorzaakt in iemands leven. " Familiestressen die onbalans kunnen veroorzaken en dus een negatief effect op kinderen kunnen hebben, zijn onder meer het verlies van een baan, scheiding, gevechten, fysiek of emotioneel misbruik, de dood van geliefden, de komst van nieuwe broers of zussen of veranderingen in de omgeving. Werkende ouders moeten er ook rekening mee houden dat, hoewel hun kinderen niet worden blootgesteld aan directe en voor de hand liggende katalysatoren, een gebrek aan ouderlijke interactie en gevoelens van isolatie ook stress kunnen veroorzaken bij kinderen.

Symptomen

Ouders en andere zorgverleners moeten alert op abnormale veranderingen in het gedrag van een kind. Ze kunnen reden tot zorg hebben als een kind dat normaal vriendelijk en extravert is, bijvoorbeeld isolationist wordt of omgekeerd begint uit te halen naar medeleerlingen. Mantelzorgers moeten onderzoeken of zij merken dat anders onopmerkelijke situaties en opmerkingen leiden tot emotionele uitbarstingen of disproportionele vergelding van een kind. Kinderen onder stress kunnen ook andere kinderen slaan, schoppen, bijten of kletsen. Bijkomende symptomen kunnen bestaan ​​uit huilen, bedplassen, stotteren, verlies van eetlust of luiheid, volgens Ruffin.

Controlegesprekken

Ouders en verzorgers moeten voorzichtig zijn met de informatie en gesprekken die worden gedeeld in de aanwezigheid van kinderen. Het is waar dat het soms nuttig kan zijn voor kinderen om getuige te zijn van 'het echte leven' en hun ouders of andere volwassenen door lastige problemen te laten werken - als deze interactie gezond en productief is. Ouders en zorgverleners moeten echter onthouden dat kinderen ook de vaardigheden, het onderwijs en de levenservaring missen om bepaalde informatie of situaties op 'volwassen niveau' te verwerken.

Actiestappen

U kunt uw kind helpen bij het omgaan of helpen met stress. Ten eerste, erken zijn gevoelens. Luister naar wat hij te zeggen heeft en minimaliseer of negeer hem niet. Je kunt je kind ook uitrusten door hem te helpen bij het formuleren van beschrijvingen van wat hij voelt. Ruffin suggereert: "Leer kinderen namen of woorden voor hun gevoelens en geschikte manieren om ze te uiten." Ouders en zorgverleners kunnen ook een positieve omgeving creëren voor kinderen. Dit kan gedaan worden door positief gedrag te prijzen en te belonen in plaats van alleen te focussen op dwingende straffen om negatieve gedragingen te beheersen. Een andere stap is om kinderen te helpen door het gebruik van verhalen, tekenen, spelen of "doen alsof" gesprekken tussen speelgoed. Een verzorger kan een kind vragen om een ​​foto van zijn huis te maken en hem dan vragen waarom er donkere wolken zijn, of waarom zijn ouders niet thuis zijn of hoe het komt dat de personages op de foto allemaal fronsen.