De Child Welfare Information Gateway meldt dat geadopteerde kinderen meestal levens hebben die lijken op degenen die door hun biologische ouders zijn grootgebracht. Goed geadopteerde kinderen hebben echter wel bepaalde ervaringen die uniek zijn voor degenen die worden geadopteerd en die hen op verschillende momenten in hun leven kunnen treffen.

They Feel Rejected

Volgens de Child Welfare Information Gateway, aangenomen kinderen voelen op een bepaald moment in hun leven een gevoel van verdriet, afwijzing en verlating wanneer ze leren dat ze zijn geadopteerd. Aangenomen mensen, terwijl kinderen, en zelfs als volwassenen, zich vaak afvragen waarom ze in adoptie werden geplaatst en of er iets mis was met hen toen ze werden geboren. Gevoelens van verdriet over het niet kennen van de eigen ouders kunnen gepaard gaan met schuldgevoel omdat het niet aanvaardbaar is dat geadopteerde kinderen rouwen om hun biologische ouders, vooral als hun geadopteerde gezin een gelukkig persoon is.

Ze rouwen om hun geboortecultuur

Naast de gevoelens van verdriet en schuld meldt de Child Information Gateway dat geadopteerde kinderen kunnen reageren op het verlies van hun biologische ouders met gevoelens van depressie, woede, angstgevoelens, gevoelloosheid of angst. Geadopteerde kinderen kunnen ook rouwen om het verlies van hun broers en zussen en hun andere familieleden, evenals hun cultuur zoals in het geval van transraciale adoptie. Aangenomen kinderen betreuren vaak dat zij hun moedertaal niet mogen spreken wanneer zij worden geadopteerd door ouders met een ander cultureel en linguïstisch erfgoed.

Zij lijden aan een identiteitsverlies

In zijn boek: "Aangenomen: The Lifelong Search for Self, "auteur David Brodzinsky suggereert dat het overweldigend is om te maken te hebben met het verliezen van je biologische ouders en het zoeken naar potentiële birth parents. Vaak willen geadopteerde kinderen meer leren over hun biologische familieleden, zoals wie ze zijn, waarom ze hun biologische ouders hebben verlaten voor adoptie en wat er van hun ouders, broers en zussen, ooms, tantes, grootouders en neven is geworden. Geadopteerde kinderen vragen zich af of ze fysiek op hun biologische ouders lijken en waar ze thuishoren in termen van hun cultuur, opleiding en sociale klasse; geadopteerde kinderen vragen zich af wat ze zouden hebben meegemaakt als ze bij hun biologische familie waren gebleven.

Ze hebben geen medische geschiedenis

Geadopteerde mensen hebben vaak geen toegang tot hun medische geschiedenis, die doktersbezoeken kunnen afleggen iets dat aan geadopteerde kinderen laat zien hoe ze van anderen verschillen, meldt de Child Welfare Information Gateway. Het ontbreken van een adequate medische geschiedenis kan ook een uitdaging zijn, omdat deze informatie helpt voorspellen of u een hoger risico loopt op het ontwikkelen van bepaalde ziekten. Gebrek aan familiegeschiedenis kan het moeilijker maken om medische behandeling te ontvangen als dat nodig is.

, , ] ]