Gedragsmodificatietechnieken vormen gedrag door middel van een systeem van versterking en bestraffing. Dit type systeem kan effectief zijn bij het helpen van bepaalde probleemgedragingen, zoals die vaak worden gezien bij kinderen met ADHD. In strategieën voor gedragsverandering moeten het probleemgedrag en het gewenste gedrag dat idealiter in de plaats daarvan komt, duidelijk worden gedefinieerd. Dan worden kleine stappen naar het gewenste gedrag beloond. Lopende voortgang, of terugval naar het probleemgedrag, worden niet beloond.

Meerdere activiteitskeuzen

Van kinderen met ADHD kan niet verwacht worden dat ze stilzitten en zich voor een lange tijd op één activiteit concentreren. Als een kind echter de mogelijkheid heeft om naar believen tussen verschillende activiteiten te gaan, zal hij minder snel weglopen en iets anders doen. Door de hoeveelheid tijd die aan elke activiteit wordt besteed te controleren, kunnen leraren een basislijn vaststellen met betrekking tot de huidige hoeveelheid tijd die het kind bij één activiteit verblijft (bijvoorbeeld twee minuten bij een tekenstation) en het kind belonen voor langere verblijfsduur bij elke activiteit activiteit. Beloningen kunnen zo simpel zijn als zeggen: "Goed gedaan, ik kan zien dat je echt hard hebt gewerkt!" Het is belangrijk om het kind te belonen voor een langere verblijfsduur bij een activiteit, maar niet om hetzelfde of kortere tijd te besteden dan eerder.

individuele beloningsgrafieken

Individuele beloningsdiagrammen zijn een andere manier om gedragsverandering in het klaslokaal te implementeren. Ten eerste moeten de leerkracht en het kind een lijst bespreken en ermee instemmen welke gedragingen moeten veranderen. Nadat ze bijvoorbeeld met de leerkracht heeft gesproken, stemt Sue ermee in te werken aan rustig zitten op haar stoel, haar hand op te steken als ze iets wil zeggen en naar anderen wil luisteren wanneer ze praten. De leraar geeft het kind vervolgens een kaart met deze doelen en plaatst een smiley naast de datum /klasse wanneer het gedrag wordt bereikt. Na een volledige week van smileygezichten, stemt de leraar ermee in om een ​​positieve noot te schrijven voor het kind om mee te nemen naar haar ouders. Vaak is een hele klasperiode aanvankelijk geen redelijk doel. Het is waarschijnlijker dat de leerkracht het kind elke 10 of 15 minuten wil belonen dat het gedrag is bereikt. Dit kan gedaan worden met een lachebekje, sticker of mondelinge complimenten.

Fun Time-outs

Soms is het handig om het gedrag dat het kind wil doen te gebruiken als beloning voor het gedrag dat je wilt dat het kind het doet. Bijvoorbeeld, als een bepaalde jongen in de klas de neiging heeft om rond te rennen en veel lawaai maakt, kan de leraar een systeem implementeren waarbij hij, als hij een bepaalde tijd stil kan zitten, kan rennen en luidruchtig kan zijn vijf minuten als beloning. Dit systeem werkt meestal beter bij oudere kinderen of kinderen met mildere ADHD-symptomen. Bij jongere of meer ernstige kinderen met ADHD kan het moeilijk zijn om het kind om te leiden naar correct handelen na hem de leuke time-out te hebben gegeven.