Hoe moeilijk een scheiding ook is voor de betrokken volwassenen, het toevoegen van kinderen aan de mix levert een extra reeks uitdagingen op. Terwijl jij en je now-ex uit elkaar gaan, betekent dit niet dat je kinderen de kneep in je eigen situatie zouden moeten voelen. Als u de verschillende soorten bewaararrangementen en hun psychologische gevolgen voor de kinderen begrijpt, kan dit helpen uw besluitvormingsproces te bepalen en een schema te maken dat werkt voor uw gezin.

Fysiek bewaring

Fysiek en wettelijk zijn de twee primaire vormen van hechtenis die rechtbanken toekennen aan het scheiden van ouders, volgens de rechtbank van de rechtbank van Californië. Child custody-schema's maken deel uit van fysieke bewaarnemingsovereenkomsten en stellen richtlijnen vast met betrekking tot welke ouder het kind zal leven en wanneer. Juridische bewaring verwijst naar de rol van de ouders bij het nemen van een belangrijke beslissing die van invloed is op het kind, zoals onderwijs of gezondheidszorg. Als het gaat om fysieke bewaring, vindt u een scala aan regelingen die variëren afhankelijk van de wetten van de staat, het bemiddelingsproces van de ouders en de behoeften van het gezin.

Joint Custody

Gezamenlijke bewaring omvat een schema in die beide ouders fysieke rechten op het kind hebben. Dit betekent niet altijd dat elke ouder evenveel tijd met het kind heeft of dat ze net zo veel tijd met moeder doorbrengt als met vader. Sommige schema's kunnen weekenden bevatten met één ouder en weekdagen met de andere, maandelijkse verblijven of meer billijke splitsingen - zoals dubbele residentie - die elke ouder evenveel tijd bij het kind geven. Een gezamenlijke voogdijovereenkomst, of het nu een ongelijke of gelijke hoeveelheid tijd met elke ouder is, resulteert meestal in positieve gezinsrelaties, een hoger gevoel van eigenwaarde en een algeheel beter gevoel van emotionele aanpassingen voor het kind, volgens de universiteit van Missouri Extension.

Sole Custody

In tegenstelling tot gezamenlijke voogdij bevatten alleenstaande schema's overeenkomsten waarin het kind fysiek met slechts één ouder leeft. In dit soort schema verblijft het kind alleen met mama of papa, maar kan het met de andere ouder op bezoek komen, afhankelijk van de echtscheiding en de gezinssituatie. Terwijl het vermijden van de heen en weer dat gezamenlijke hechtenis dwingt families in mei lijkt voordelig, kinderen in alleenhechtenisregelingen hebben meer gedragsproblemen en een lager zelfbeeld dan degenen die hun schema's splitsen tussen papa en mama, volgens een studie van het Baltimore ministerie van Gezondheid en geesteshygiëne Robert Bauserman, Ph.D., op de website van de American Psychological Association.

Visitatie-opties

Wanneer een ouder de voogdij niet deelt met de ander - of minder fysieke bewaartermijn heeft dan de andere - de familie heeft mogelijk een visitatieschema nodig. Er zijn verschillende soorten visitatieschema's die ouders en rechtbanken kunnen bepalen, volgens de California Courts. De ouders kunnen een bezoek afspreken volgens een schema, dat een specifieke of vaste kalender bevat van de tijd die met het kind moet worden doorgebracht. Een meer open optie is "redelijke visitatie", waarbij de ouders het schema kunnen wijzigen en baseren op hun huidige behoeften. Visitatieschema's bieden kinderen de emotionele en gedragsmatige voordelen van een gezamenlijke voogdijovereenkomst, waardoor ze op verschillende tijdstippen toegang hebben tot elke ouder. Hoewel een open rooster flexibiliteit kan bieden, kan het ook leiden tot conflicten tussen de ouders en verwarring voor de kinderen. Een vastgesteld visitatieschema dat beide ouders volgen, biedt psychologische stabiliteit en een routine die kinderen beter kan helpen omgaan met de emotionele en mentale problemen waarmee ze geconfronteerd worden tijdens en na de scheiding van hun ouders.

, , ] ]