Volgens de American Academy of Child and Adolescent Psychiatry - AACAP, de American Psychological Association - APA en het Media Awareness Network - MAN, uitgebreid kijken naar televisiegeweld door kinderen grotere agressiviteit. Terwijl onderzoekers het erover eens zijn dat er een verband bestaat tussen het kijken naar geweld en agressief handelen, is er onenigheid over waarom deze verbinding bestaat en hoe sterk de verbinding is.

Onderzoek

Onderzoek naar mediageweld en het effect ervan op kinderen is niets nieuws. Zolang televisie bestaat, hebben wetenschappers onderzocht hoe het de kijker beïnvloedt. In 1956, kinderen in een studie die een gewelddadige aflevering van "Woody Woodpecker" keken waren meer kans om andere kinderen te raken en speelgoed te breken dan kinderen die een geweldloze cartoon keken. In 1960 toonden onderzoeken aan dat kinderen die thuis gewelddadige televisie keken, zich op school agressiever gedroegen. Een studie uit 1963 toonde aan dat kinderen die agressief gedrag in het echte leven hebben bekeken, even vaak agressief zouden handelen als degenen die hetzelfde evenement op tv bekeken. Beide groepen hadden meer kans om agressief te worden als ze gefrustreerd waren dan een groep die niets zag. Uit een Kaiser Family Foundation-studie uit 2003 bleek dat 47 procent van de ouders met kinderen tussen 2 en 4 aangaf dat hun kinderen agressief gedrag op tv hebben nagedaan.

Een blijvende indruk

Volgens MAN waren studiedeelnemers die hadden keek naar gewelddadige tv-programma's omdat 8-jarigen, als volwassenen, meer kans maakten om ernstige misdaden te plegen, geweld gebruiken om hun kinderen te straffen en echtgenoten agressief te behandelen. In 2002 meldde professor Jeffrey Johnson van Columbia University dat kinderen die elke dag meer dan 1 uur tv-kijken wanneer ze tieners waren, 60 procent meer kans hadden om betrokken te zijn bij aanvallen en gevechten als volwassenen. Een onderzoek uit 2003 onder leiding van L. R. Huesmann en gepubliceerd in Ontwikkelingspsychologie, toonde aan dat blootstelling aan TV-geweld op jonge leeftijd voorspellend is voor agressief gedrag op volwassen leeftijd. In deze studie werden onderliggende onderwerpen van een onderzoek uit 1977 over media-geweld opnieuw geïnterviewd als volwassenen. Uit de resultaten bleek dat volwassenen die werden blootgesteld aan geweld op tv als kinderen, eerder geneigd waren tot verbale agressie, ernstige fysieke agressie en zelfs criminele handelingen. Critici beweren echter dat deze studies te klein zijn en een beperkte reikwijdte hebben om een ​​verband te bewijzen tussen televisiekijken in de kindertijd en agressie voor volwassenen.

Imitatie van

De AACAP meldt dat kinderen eerder geneigd zijn te imiteren wat ze zien op tv wanneer geweld heel realistisch, vaak herhaald of ongestraft is. Volgens MAN ontwikkelen kinderen 'cognitieve scripts' die hun eigen gedrag sturen door acties van mensen die ze zien na te bootsen, of de mensen nu echt zijn of op televisie. Dit geldt met name voor personages die ze zien als 'helden' in de media.

Terwijl kinderen gewelddadige shows bekijken, leren ze scripts die geweld gebruiken te internaliseren als een geschikte methode om problemen op te lossen. MAN meldt dat mediageweld mensen natuurlijke agressieve gedachten en gevoelens rechtvaardigt, waardoor kinderen denken dat het goed is om anderen te verslaan als je boos, jaloers of gekwetst bent, omdat ze hun favoriete personages het altijd op tv zien doen. Aangezien gewelddadig gedrag vaak geen gevolgen heeft voor tv-personages, kunnen kinderen ertoe worden aangezet agressief te handelen zonder de gevolgen van de echte wereld te begrijpen of te overzien.

Tegengestelde gezichtspunten

Sommige deskundigen melden volgens MAN dat wetenschappelijk bewijsmateriaal wel degelijk voorkomt. niet laten zien dat het kijken naar geweld mensen gewelddadiger maakt. Wetenschappers zijn het oneens over het bestaan ​​van een verband tussen tv en geweld in de echte wereld en ook over hoe de een de ander beïnvloedt. Een langere tv-tijd kan een indicatie zijn van andere omgevingsfactoren of psychologische factoren in het leven van een kind die tot agressief gedrag leiden. Critici beweren dat blootstelling aan geweld in de echte wereld, gezinshoudingen ten opzichte van geweld en sociale klasse sterker voorspellers zijn van agressief gedrag dan de mate van blootstelling aan tv-brutaliteit.

Preventie

Volgens de AACAP kunnen ouders beschermen kinderen van buitensporig tv-geweld. Ten eerste moeten ouders aandacht schenken aan de programma's waarop hun kinderen zijn afgestemd en ze soms samen bekijken. Wanneer je een gewelddadige daad op tv ziet met je kind, leg dan uit dat geweld in het echte leven pijn, verwondingen en de dood veroorzaakt, en praat over andere manieren waarop personages hun problemen hadden kunnen oplossen. Het belangrijkste is om limieten in te stellen voor de hoeveelheid tijd die kinderen voor de tv doorbrengen en om shows en films waarvan bekend is dat ze gewelddadig zijn te verbieden, vooral voor jongere kinderen.