De bijnieren zijn verantwoordelijk voor de productie van veel hormonen die nodig zijn voor vitale functies in het lichaam. Ze produceren ook de hormonen die nodig zijn voor de "vecht of vlucht" -respons voor wanneer het lichaam onder stress staat. Constante stress kan ertoe leiden dat de bijnieren overwerkt raken tot het punt van uitputting. Dit kan leiden tot ziekten zoals chronische vermoeidheid en de ziekte van Addison. Volgens ChronicFatigue.org is de bijnierstressindex ontwikkeld om aandoeningen te helpen diagnosticeren en mensen te behandelen die zich in verschillende stadia van bijniernood bevinden.

Fase 1

In deze fase van bijnierinsufficiëntie blijven cortisol en DHEA over op normale niveaus. De bijnieren kunnen omgaan met de stress die op het lichaam wordt uitgeoefend. De productie van hormonen kan enigszins worden beïnvloed, maar voor het grootste deel kan het lichaam voldoende cortisol en DHEA produceren om te compenseren.

Stadium 2

Met het lichaam onder constante stress blijven de cortisolspiegels stijgen. DHEA-niveaus beginnen geleidelijk af te nemen. Terwijl de bijnieren begonnen te worstelen, kunnen symptomen beginnen te verschijnen. De Mayo Clinic zegt dat nervositeit, verstoringen in slaappatroon, lichaamsproblemen en spijsverteringsproblemen allemaal tekenen kunnen zijn dat de bijnieren traag worden.

Fase 3

Wanneer een persoon stadium 3 bereikt, beginnen angst en uitputting verschijnen gelijktijdig. Paniekaanvallen kunnen het gevolg zijn van extreem hoge niveaus cortisol in het systeem. Nu het niveau van DHEA blijft dalen, kan slapeloosheid het gevolg zijn. Wanneer deze twee uitersten de dagelijkse activiteiten beginnen te beïnvloeden, zoeken mensen gewoonlijk medische behandeling, volgens ChronicFatigue.org.

Fase 4

Naarmate het opgeslagen DHEA van het lichaam wordt opgebruikt, wordt cortisol gebruikt niveaus beginnen te dalen. Cortisolspiegels kunnen afnemen en de symptomen lijken misschien beter. Het lichaam blijft onder stress en de bronnen van cortisol en DHEA raken uitgeput. De energiepatronen van een persoon beginnen te veranderen. Het wordt moeilijker om wakker te worden en nog moeilijker om in slaap te vallen. De slaap wordt vaak verstoord als de bloedsuikerspiegel begint te dalen.

Fase 5

Fase 5 van bijniervermoeidheid laat zien dat de DHEA-waarden stijgen, volgens ChronicFatigue.org. Omdat de productie van cortisol tot stilstand is gekomen, wordt er maar heel weinig van de bestaande DHEA gebruikt. Welke kleine cortisol er beschikbaar is, wordt snel gebruikt in de inspanning om met stress om te gaan. Het lichaam blijft verzwakken en er is weinig activiteit mogelijk.

Stadium 6

In deze fase probeert het lichaam de productie van cortisol te stimuleren, omdat de DHEA-waarden boven normaal stijgen. Adrenocorticotroop hormoon, of ACTH, is niet beschikbaar om het proces van brandstof te voorzien, dus het lichaam blijft verzwakken. ACTH-niveaus zijn voortdurend gedaald, samen met niveaus van andere hormonen door het hele lichaam. Dit is meestal de laatste poging van het lichaam om de onbalans te corrigeren.

Stage 7

Stage 7 wordt zelden gezien; het is elementaire bijniermislukking. De bijnieren zijn grotendeels gestopt en er kan weinig worden gedaan om de balans te herstellen. De meeste gevallen worden gevangen en gecorrigeerd tussen de fasen 2 en 5. Volgens ChronicFatigue.org kan het moeilijk zijn om de problemen te diagnosticeren en corrigeren naarmate ze vorderen. Het begrijpen van de symptomen en wat er gebeurt tijdens elke fase is een sleutel tot het omkeren van het proces