"Ik ben

dus verslaafd aan dit [show, eten, hobby]!" Is een zin die nonchalant rondgegooid wordt. Je kunt merken dat je het gebruikt voordat je een ander stuk taart hebt bereikt, de volgende aflevering hebt gestart in een Netflix-binge of een nog schadelijker bankschroef hebt gebruikt.

Maar ondanks het feit dat het woord tegenwoordig vaak wordt gebruikt, is er een verschil tussen je slechte impulscontrole en ware verslaving. Dat betekent niet dat er iets niet ongezonds - of mogelijk iets schadelijks - aan de hand is.

De sleutel is om op te splitsen wat je bedoelt als je het woord "verslaving" gebruikt met betrekking tot je gewoonten en om weet het verschil tussen een moeilijke tijd nee zeggen en een probleem voor de geestelijke gezondheid.

Hoe te weten of het onschadelijk is ...

Veel mensen leunen op de uitdrukking "verslavende persoonlijkheid" om te beschrijven wat hen drijft deel te veel aan verschillende activiteiten. "Wanneer mensen zeggen: 'Ik ben een verslavende persoonlijkheid', denk ik dat veel ervan te maken heeft met altijd meer willen, 'zegt Roseann Rook, een klinische verslavingsspecialist bij Timberline Knolls.

Misschien is het, "Als ik één koekje eet, moet ik de hele doos opeten", of: "Als ik eenmaal op een achtbaan ga, moet ik 10 keer gaan", legt ze uit. Maar hoe het ook klinkt, een verslavende persoonlijkheid is geen klinische diagnose.

Dus wat is het verschil tussen iets doen waar je vaak van geniet en echt verslaafd zijn? Het komt erop neer dat de activiteit op een negatieve manier in de war raakt met je functioneren of je leven. "Dat is een belangrijke indicator dat iemand de grens is overgestoken naar een verslavend gedrag of dwangmatig iets doet," zegt Michele Pole, Ph.D., directeur psychologie bij Caron Treatment Centres.

Overweeg bijvoorbeeld iemand die vaak naar de sportschool gaat in een poging om overgewicht te verliezen, maar dit brengt hem in gevaar voor heel veel gezondheidsproblemen. Zijn trainingsgewoonte is gebaseerd op goede bedoelingen en is over het algemeen vrij gezond. Vergelijk dat eens met iemand die meerdere keren per dag naar de sportschool gaat om gezinsfuncties over te slaan of om hun gevoelens niet te confronteren. Dat zou een geval van bewegingsverslaving kunnen zijn.

... Of Something More Serious

Er zijn bepaalde eigenschappen die veel mensen die vechten tegen verslaving delen, maar het is niet zo eenvoudig als te zeggen of je een aantal eigenschappen hebt je bent voorbestemd om verslaafd te worden, zegt Pole. Er is ook een chemische samenstelling - een "verslavend brein" - dat in het spel komt en mensen vatbaar maakt voor verslaving, zegt Rook.

In een 2017-paper gepubliceerd in de Global Journal of Addiction & Rehabilitation Medicine, Mark D. Griffiths schrijft dat hij niet in het concept van 'verslavende persoonlijkheden' gelooft. In plaats daarvan is hij van mening dat er bepaalde persoonlijkheidskenmerken zijn die kunnen helpen voorspellen of iemand de grens overstijgt met iemand die een slechte impulsbeheersing tot een complete verslaving zal leiden. Hier zijn acht van zulke eigenschappen of gedragingen:

1. Neuroticisme

Neuroticisme is een persoonlijkheidskenmerk dat veel verslaafden delen. Een meta-analyse gepubliceerd in 2015 in het Journal of Drug Education onderzocht 20 studies die gekeken naar de relatie tussen alcoholgebruik en de big five persoonlijkheidskenmerken - extraversie, neuroticisme, sympathie, openheid en consciëntieusheid.

Onderzoekers vonden die die hoog scoorden op neuroticisme hadden meer kans op alcoholgerelateerde problemen. En hoewel er weinig overeenstemming is over een vaste definitie, hebben degenen die hoog scoren op neuroticisme ook meer kans om humeurigheid, angst, woede, frustratie, schuldgevoel en eenzaamheid te ervaren.

2. Moeilijkheden omgaan met emoties

Hoewel verslaving een hersenziekte is, "heeft bijna iedereen die moeite heeft met verslaving, moeite met het reguleren van emoties en moeite met het verdragen van stress," zegt Pole. Dit kan het resultaat zijn van genetica of hun omgeving, en het leidt vaak tot een ongezond gedrag in de overtuiging dat "als ik dat doe, ik me beter zal voelen", zegt Rook.

3. Problemen bij het vragen om hulp

Maar in plaats van om hulp te vragen bij moeilijke emoties, besluiten mensen die geconfronteerd worden met een mogelijke verslaving vaak zelfmedicatie. "Een persoon vindt dat als ze veel suiker eten, het goed voelt en ze zich misschien niet zo verdrietig of angstig voelen," zegt Pole.

Dat begint met het bereiken van cookies als er iets gebeurt onaangenaam gebeurt. Hoewel elk dwangmatig of verslavend gedrag - niet alleen het eten van snoep - hier kan worden vervangen.

4. Sensation Seeking

Thrill seekers - mensen die hunkeren naar nieuwe, opwindende situaties en ervaringen (hoe gevaarlijk ook) - zijn bij een verhoogd risico op alcohol- en drugsmisbruik, waarbij het kenmerk vaker voorkomt bij adolescenten dan volwassenen. Uit een in 2004 gepubliceerde studie in Psychological Reports bleek dat adolescenten die als sensatiezoekend werden geclassificeerd meer vatbaar waren voor drugsgebruik.

5. Impulsief handelen

Snel handelen zonder na te denken over de gevolgen is gekoppeld aan misbruik van alcohol, tabak, cocaïne en opiaten. En impulsief handelen kan de verslaafde laten proberen te rechtvaardigen waarom ze deden wat ze deden. "Een persoon zal logisch weten dat het niet logisch is of fout, maar het verslavende brein moet manieren vinden om het te minimaliseren of te rationaliseren of te rechtvaardigen om het te blijven doen", zegt Rook.

6. Noodzaak Positieve versterking

Er moet een opwaarts potentieel zijn aan het gedrag om de verslaving te voeden. "Iemand die verslaafd is of die chemische make-up heeft, het doet iets voor hen - er is een klik," zegt Rook. Pole zegt dat ze de mensen met wie ze werkt verteld heeft: "Je zou niet blijven drinken als het niets voor je deed." Die positieve bekrachtiging leidt tot voortzetting van het gedrag.

7. Vertraging van directe gratificatie

Mensen die alles hebben over directe bevrediging, of wat Rook de drive noemt om 'zich snel goed te voelen', kunnen merken dat ze naar een sigaret, dessert, nog een drankje grijpen - wat dan ook - wanneer de drang toeslaat. Ze worden afhankelijk van dat gevoel en vullen het met wat op dat moment goed voelt.

8. Eén verslaving vervangen met een andere

Als een verslaafde één gedrag kan beëindigen, is er een eerlijk risico dat ze "fill the void with another.", 3, [["Veel mensen zijn van alcohol naar voedsel en seks gegaan: er is die drang in hen om iets te moeten vullen", zegt Rook. Sommige mensen vullen lege gevoelens met menselijke connectie of spiritualiteit, maar iemand die vatbaar is voor verslaving, kijkt naar minder virtuoos gedrag.

Hoe kan ik hulp krijgen?

Als dit klinkt zoals jij, raadt Pole aan om beoordeeld te worden door een expert in verslavingsbehandeling. Zorg ervoor dat het iemand is waar je je comfortabel voor voelt. "Als je niet eerlijk bent, krijg je geen goede beoordeling en zie je een goed beeld van de vraag of er een probleem is of niet," zegt ze.

Gewoon herkennen dat er een probleem is, is een goede start. "Als iemand denkt dat ze een probleem hebben, doen ze dat waarschijnlijk", zegt Pole. "Anders zouden ze het niet in vraag stellen."

Of het nu om een verslaving of een ander soort psychische problemen gaat, als je denkt dat het de moeite waard is om hulp voor te krijgen. U kunt de hotline voor drugsmisbruik en de Mental Health Services-administratie bellen op 1-800-662-HELP (4357) of online bronnen zoeken op de website.

, , ] ]