Een van de vele factoren die een rol spelen bij het vermogen van een vrouw om zwanger te worden en om een zwangerschap te onderhouden, is een gezond en goed werkend immuunsysteem. De Antinuclear Antibody (ANA) -test wordt gegeven om artsen te helpen bij het identificeren van problemen met het immuunsysteem die van invloed kunnen zijn op de vruchtbaarheid.

Immuunsysteem en zwangerschap

Het immuunsysteem is ontworpen om vreemde stoffen te detecteren en te vernietigen die de lichaam. Om ervoor te zorgen dat een vrouw haar zwangerschap kan volhouden, moet het immuunsysteem worden voor de gek gehouden door te denken dat de foetus geen potentieel gevaarlijke infectie is die moet worden verwijderd. Om de foetus te beschermen tegen het immuunsysteem van zijn moeder, onderhandelt de zich ontwikkelende foetus over een complexe relatie met het immuunsysteem van de moeder, waardoor de moeder geen antilichamen tegen haar baby kan ontwikkelen.

Auto-immuunziekten en zwangerschap

Een auto-immuunsysteem ziekte ontstaat wanneer het immuunsysteem verward raakt en antilichamen genereert die de cellen van het lichaam aanvallen, ook al zijn ze geen buitenlandse indringers. Vrouwen hebben veel vaker dan mannen de diagnose van een auto-immuunziekte. In feite pieken de diagnose tijdens de vruchtbare jaren van een vrouw, wat een zekere mate van betekenis geeft, gezien de stress die de voorbereiding op een mogelijke zwangerschap kan hebben op het immuunsysteem. Per slot van rekening kan het vrouwelijke immuunsysteem op elk moment worden opgeroepen zijn regels te veranderen en te negeren wat anders als een buitenlandse invasie wordt beschouwd, zodat een zwangerschap kan beginnen en vooruitgang kan boeken.

De ANA-test

Vrouwen die zijn gediagnosticeerd met een auto-immuunziekte hebben de neiging om aanhoudende problemen te hebben met zwanger worden en het behouden van een zwangerschap. In feite testen vrouwen die niet zijn gediagnosticeerd met een auto-immuunziekte maar die meerdere miskramen hebben gehad, vaak een positieve uitslag op enkele van de markers van auto-immuunziekten. Dit heeft geleid tot het gebruik van de ANA-test bij vrouwen die een mislukte zwangerschap hebben gehad of moeilijkheden hebben met het bedenken, zelfs als ze geen andere symptomen van auto-immuunziekte vertonen. De ANA-test is een veelgebruikt scherm voor auto-immuunziekten en werkt door het detecteren van de aanwezigheid van antinucleaire antilichamen, stoffen die door het immuunsysteem worden geproduceerd en die componenten van de eigen cellen van de patiënt aanvallen.

Interpretatie van resultaten

De afwezigheid van een antinucleair antilichaam in het bloed is een negatief resultaat en geeft over het algemeen aan dat er geen auto-immuunziekte aanwezig is. Significante niveaus van ANA in het bloed kunnen wijzen op de aanwezigheid van een auto-immuunziekte. Lager niveau, maar nog steeds positieve resultaten, kan worden verkregen bij een zwangere vrouw zonder andere symptomen van auto-immuunziekte. Dit betekent niet dat zij een ernstige auto-immuunreactie heeft of zal ontwikkelen, maar het kan betekenen dat het immuunsysteem het potentieel heeft om antilichamen tegen een zich ontwikkelende foetus te ontwikkelen, een situatie die bij het ontbreken van behandeling zou kunnen leiden tot het beëindigen van de zwangerschap. . Positieve resultaten op laag niveau bij een vrouw die onlangs een miskraam heeft gehad, kunnen worden geïnterpreteerd als een auto-immuunreactie die verantwoordelijk kan zijn geweest voor het beëindigen van haar zwangerschap.

Behandelingen

De ANA-test is een waardevolle test hulpmiddel dat artsen in staat stelt enkele onderliggende oorzaken van onvruchtbaarheid te identificeren en aan te pakken en vrouwen te identificeren die mogelijk risico lopen op herhaalde miskramen. Als de ANA-test positief is, kunnen aanvullende testen nodig zijn om de immuunstatus te verduidelijken en om de geschikte behandelingskuur te bepalen. Er zijn verschillende behandelingsopties die de kans op een succesvolle zwangerschap voor vrouwen met auto-immuunproblemen kunnen maximaliseren. Deze behandelingen omvatten het steroïde prednison, aspirine of het medicijn heparine, dat een veel gebruikte bloedverdunner is.

, , ] ]