Jodium en hormonen

Jodium is een essentieel element voor de gezondheid van de mens en op grote schaal vereist in biologische functies. Jodium is een centraal onderdeel van schildklierhormonen, maar speelt ook een belangrijke rol bij de regulatie en gevoeligheid van andere hormonen. Vooral vanwege de uitputting van de bodem en ontoereikende diëten komt jodiumtekort vaak voor in arme landen en wordt geschat dat het ongeveer een derde van de wereldbevolking treft.

Jodium en schildklierhormonen

Jodium is vooral belangrijk voor de normale functioneren van de schildklier. Jodium is het belangrijkste element binnen thyroxine en trijoodthyronine, schildklierhormonen die het cellulaire metabolisme reguleren en de energieproductie. Een overactieve schildklier leidt meestal tot gewichtsverlies, nervositeit en een hogere lichaamstemperatuur, terwijl een inactieve schildklier leidt tot gewichtstoename, ernstige vermoeidheid en koudere handen en voeten, volgens "Human Biochemistry and Disease." Naast schildklierhormonen lijkt jodium ook te zijn gerelateerd aan andere hormonen.

Jodium en oestrogeen

Volgens Dr. David Brownstein, auteur van "Jodium: waarom je het nodig hebt, waarom je niet zonder kunt leven", kan jodium helpen handhaven en corrigeer de balans van oestrogeen, vooral de oestriolvorm. Na de schildklier hebben de eierstokken de op een na grootste concentratie van jodium in het lichaam, wat de ovariumproductie van oestrogenen en veranderingen in de oestrogeenreceptoren van borsten beïnvloedt. Als zodanig leidt jodiumtekort tot verhoogde oestrogeenproductie en verhoogde gevoeligheid van oestrogeenreceptoren in de borst. Jodiumtherapie kan van nut zijn voor het beheersen van oestrogeenafhankelijke kankers, zoals borstkanker. Een studie gepubliceerd in een editie van 2005 van het "Journal of Nutrition" wees uit dat de Japanse consumptie van jodiumrijke kelp kan bijdragen aan hun lagere incidentie van hormoonafhankelijke kankers.

Andere hormonen

Volgens de " Textbook of Medical Physiology, "in wezen zijn alle hormoonreceptoren tot op zekere hoogte afhankelijk van jodium, wat de gevoeligheid van de receptor voor het hormoon waaraan het is gerelateerd verhoogt. Jodium kan bijvoorbeeld de gevoeligheid van insulinereceptoren verhogen, wat van belang is voor diabetes, en het kan de gevoeligheid van de receptoren voor neurotransmitters in de hersenen verhogen, zoals serotonine en dopamine, die de stemming en cognitie beïnvloeden. Andere hormonen die worden beïnvloed door jodiumconcentraties zijn testosteron, FSH, LH en cortisol.

Aanbevelingen en tekortkomingen

De aanbevolen dagelijkse inname voor jodium is 150 mcg per dag voor zowel kinderen als volwassenen, volgens "Advanced Nutrition: Macronutriënten, Micronutriënten en Metabolisme. "Te veel jodium gedurende vele weken of maanden kan de schildklierfunctie verstoren en misselijkheid veroorzaken. Jodiumtekort leidt snel tot struma of een ontsteking van de schildklier, maar niet noodzakelijk tot disfunctie. Langdurige deficiëntie resulteert uiteindelijk in hypothyreoïdie, of verminderde output van de schildklier, maar ook veranderingen in productie en gevoeligheid voor alle hormonen in het lichaam. Als zodanig kan jodiumtekort gerelateerd zijn aan een breed scala aan hormoongebonden aandoeningen, zoals cysten in de eierstok, aandachtstekortstoornis, laag IQ, seniliteit, depressie, borst- en prostaatkanker, diabetes en hartaandoeningen.