Linolzuur en Myristoleate zijn essentiële vetzuren . Een "essentieel vetzuur " betekent dat het lichaam niet het zo moet worden verkregen uit de voeding . Linolzuur wordt gevonden in veel plantaardige oliën . Saffloerolie en zonnebloemolie zijn bijzonder goede bronnen . Myristoleate die synthetisch kunnen worden gemaakt , wordt beweerd om artritis te voorkomen . Linolzuur

Linolzuur is een meervoudig onverzadigd omega - 6 vetzuur dat in celmembranen . Het lichaam heeft linolzuur om prostaglandines , hormoonachtige stoffen die essentieel zijn om de uitzetting en de bouw van de bloedvaten , de samentrekking en ontspanning van gladde spieren en het modereren van ontsteking veroorzaken.
Myristoleate

Als het vetzuur myristoleïnezuur wordt gecombineerd met cetylalcohol , een alcohol met lange keten molecuul , het resultaat cetyl alcohol myristoleate.Cetyl eerst verkregen uit de olie van de potvis wordt nu meestal verkregen uit palmitinezuur , een verzadigd vetzuur dat in palm-en kokosolie . Cetyl heeft een wasachtig uiterlijk bij afkoeling . Het heeft een boterachtige consistentie bij kamertemperatuur .
Verdacht Voordelen van linolzuur

Linolzuur wordt gebruikt om omega - 6 toevoegen aan margarines , en is wordt gedacht essentieel voor de goede groei van zuigelingen kan worden . Supplementen met linolzuur worden gebruikt door bodybuilders omdat men denkt dat het niveau van lichaamsvet verminderen en daarmee lean body mass . Klinische studies suggereren , maar niet bewijzen , dat linolzuur kankercellen kunnen staan ​​en verminderen ontstekingen en helpen aderverkalking te voorkomen .
Voordelen van Myristoleate

voordelen van Myristoleate worden beweerd , maar niet bewezen , door klinisch onderzoek . Myristoleate wordt gezegd om als super biologisch smeermiddel , helpen maken spieren glijden soepel over andere spieren en slijmbeurzen in de gewrichten - de zakken van vloeistof die de botten kussen . Het verzacht verluidt deze weefsels , waardoor ze meer plooibaar . Het lijkt om het immuunsysteem te moduleren , waardoor het effectief bij de behandeling lupus , reumatoïde artritis , multiple sclerose en andere ziektes van het auto-immuunsysteem .
Myristoleate controverse

Harry W. Diehl , een onderzoeker bij de National Institutes of Health , wordt gecrediteerd met het ontdekken Myristoleate al in 1962 . Hij kon het belang van een farmaceutisch bedrijf niet krijgen, omdat Myristoleate nature voorkomt en dus niet octrooieerbaar . Diehl gebruikte het om zijn eigen artrose in 1991 behandelen. In 1994 , een artikel over de stof publiceerde hij in het Journal of Pharmaceutical Sciences . De Food and Drug Administration heeft nog niet ingestemd met de vorderingen van het nut van Myristoleate . Onderzoek naar de voordelen van de stof is aan de gang .