Amylose is een van de twee verschillende soorten zetmeel die in de chemische samenstelling van planten . Amylose goed voor ongeveer 30 procent van plantaardige zetmeel ; de rest is een zetmeel genaamd amylopectine . Amylose heeft een langere moleculaire structuur die bestaat uit glucose-eenheden . Het is niet gemakkelijk om het menselijke systeem te verteren , en kan dan , leidt tot gewichtstoename , maar ook energie als een bron van koolhydraten . Korrels

De voedingsmiddelen die het hoogste bedrag van amylose hebben zijn de graangewassen en de producten die zijn gemaakt van hen. Tarwe , rijst , rogge , gerst en haver hebben hoge niveaus van beide soorten plantaardige zetmeel , ze opslaan om energie voor groei . Afgeleide producten van deze korrels zullen een even hoog niveau van amylose hebben omdat het niet rendabel voor commerciële voedsel bedrijven om te proberen om deze op te heffen .
Wortelgroenten

groenten die onder de grond groeien hebben relatief meer amylose dat degenen die groeien boven de grond . Ze hebben dichtere structuur dan - tak rijpen soorten. Aardappelen de hoogste gehalte , vooral als de achtergronden ook worden gegeten . Echter, volgens GMO Compass , wetenschappers hebben genetisch gemodificeerde aardappelen alleen het amylopectine zetmeel, dat is makkelijker voor het lichaam om .

Pastinaak , wortelen en prei absorberen ook een hoog gehalte amylose bevatten .


Bananas

Bananen hebben de hoogste amylosegehalte van alle vruchten . De amylose inhoud kan variëren tussen soorten van bananen , maar groene hebben de meest zetmeel . De amylose blijft in producten afkomstig van bananen ook, zoals bananen cake .
Vervaardigde stukken

Omdat amylose is een taaie , resistente vorm van koolhydraten , is het vaak gebruikt bij de vervaardiging van levensmiddelen ten binden of stabiliserend middel . Het wordt gebruikt in sauzen en siropen , zoals glucose , om de consistentie van de vloeistof te regelen . Voorts wordt steeds vaker gevonden in synthetische vervangers voor natuurdarmen , zoals worst skins.