Een absorptiefactor is een maatstaf voor hoeveel van een stof door een materiaal wordt geabsorbeerd. Het wordt gedefinieerd als de verhouding tussen de hoeveelheid stof die door het materiaal wordt geabsorbeerd en de hoeveelheid stof die op het materiaal valt.

Absorptiefactoren kunnen worden gebruikt om de absorptie van licht, geluid of enig ander type golf of straling te beschrijven. Ze worden vaak gebruikt in de optica en de akoestiek, waar ze kunnen worden gebruikt voor het ontwerpen en bouwen van apparaten die licht- of geluidsgolven absorberen of doorgeven.

Een absorptiefactor van 1 betekent bijvoorbeeld dat alle op het materiaal invallende licht- of geluidsgolven worden geabsorbeerd, terwijl een absorptiefactor van 0 betekent dat geen van de invallende golven wordt geabsorbeerd.

De absorptiefactor van een materiaal is doorgaans een functie van de golflengte van de invallende straling. Dit betekent dat een materiaal bepaalde golflengten van licht of geluid sterker kan absorberen dan andere.

De absorptiefactor van een materiaal kan ook worden beïnvloed door de temperatuur, dichtheid en andere fysieke eigenschappen.