De beweging van een organisch fosfaat door een voedselweb kan als volgt worden samengevat:

Toepassing:Organische fosfaatpesticiden of meststoffen worden toegepast op gewassen of landbouwgronden om ongedierte onder controle te houden of de plantengroei te verbeteren.

Inslikken:Primaire consumenten, zoals insecten, vogels of kleine zoogdieren, nemen de behandelde planten op of jagen op besmette insecten. Door de besmette voedselbronnen te consumeren, nemen deze organismen het organische fosfaat direct op.

Bioaccumulatie:Terwijl primaire consumenten besmet voedsel binnenkrijgen, hoopt het organische fosfaat zich op in hun weefsels zonder efficiënt te worden afgebroken of geëlimineerd.

Trofische overdracht:Wanneer roofdieren of secundaire consumenten zich voeden met de besmette primaire consumenten, wordt het organische fosfaat doorgegeven aan de voedselketen. Elk volgend niveau van het voedselweb accumuleert hogere concentraties van het organische fosfaat via een proces dat bekend staat als biomagnificatie.

Biomagnificatie:Naarmate het organische fosfaat hogerop in de voedselketen komt, neemt de concentratie ervan op elk trofisch niveau toe als gevolg van het proces van biomagnificatie. Dit betekent dat de toppredatoren of tertiaire consumenten, zoals roofvogels, visetende vogels of grote vleesetende zoogdieren, de hoogste concentraties organisch fosfaat in hun lichaam accumuleren.

Uitscheiding en lot in het milieu:Sommige organische fosfaten kunnen door organismen worden uitgescheiden of gemetaboliseerd, maar sommige kunnen in het milieu achterblijven. Ze kunnen uitlekken in de bodem en het grondwater, waardoor waterbronnen worden verontreinigd. Bovendien kunnen organische fosfaten worden afgebroken tot meer giftige of persistente verbindingen, waardoor het ecosysteem verder wordt aangetast.

Impact op ecosystemen:De ophoping van organische fosfaten in organismen kan schadelijke gevolgen hebben voor hun gezondheid en overleving. Hoge concentraties kunnen een verscheidenheid aan nadelige effecten veroorzaken, variërend van verstoring van het functioneren van het zenuwstelsel tot reproductieve stoornissen, verminderde immuunreacties en zelfs de dood. Deze effecten kunnen trapsgewijze effecten hebben op het hele ecosysteem, waardoor ecologische interacties worden verstoord en mogelijk kan leiden tot bevolkingsafname of verschuivingen in de gemeenschapsstructuur.