De bloedsuikerspiegel wordt ondanks de ongelijkmatige inname van voedsel binnen een vrij smal bereik gehouden, dankzij het vermogen van de lever om glucose op te slaan en af ​​te geven. De lever speelt een cruciale rol in de glucosehomeostase door de glucoseconcentratie in de bloedbaan te reguleren. Hier leest u hoe de lever bijdraagt ​​aan het op peil houden van de bloedsuikerspiegel:

1. Glucoseopslag (glycogenese):Wanneer de bloedsuikerspiegel na een maaltijd stijgt, neemt de lever overtollige glucose op en zet deze via het proces van glycogenese om in glycogeen. Glycogeen dient als opslagvorm van glucose in de levercellen.

2. Glucoseafgifte (glycogenolyse):Wanneer de bloedsuikerspiegel daalt, zoals tussen maaltijden of tijdens vasten, breekt de lever opgeslagen glycogeen af ​​in glucose via het proces van glycogenolyse. Hierdoor komt glucose vrij in de bloedbaan om de bloedsuikerspiegel te verhogen.

3. Gluconeogenese:Naast glycogenolyse kan de lever ook glucose produceren uit niet-koolhydraatbronnen via een proces dat gluconeogenese wordt genoemd. Dit gebeurt wanneer de glucosevoorraden van het lichaam uitgeput zijn, zoals tijdens langdurig vasten of verhongering. Gluconeogenese omvat de omzetting van aminozuren, glycerol uit vetten en lactaat in glucose.

4. Regulatie van insuline en glucagon:De opslag- en afgifteprocessen van glucose in de lever worden gereguleerd door hormonen zoals insuline en glucagon. Insuline, geproduceerd door de alvleesklier als reactie op hoge bloedsuikerspiegels, bevordert de opname van glucose door de lever en de opslag van glucose als glycogeen. Glucagon, ook geproduceerd door de alvleesklier, stimuleert de afbraak van glycogeen en de afgifte van glucose in de bloedbaan wanneer de bloedsuikerspiegel laag is.

Via deze mechanismen fungeert de lever als een glucosereservoir, waardoor de bloedsuikerspiegel binnen een relatief smal bereik blijft, ondanks variaties in de voedselinname en het energieverbruik. Dit is essentieel voor het leveren van een constante toevoer van glucose naar de hersenen en andere weefsels die voor hun energie voornamelijk afhankelijk zijn van glucose.