Eiwitdenaturatie is het proces waarbij eiwitten hun oorspronkelijke structuur en functie verliezen. Het kan op verschillende manieren voorkomen, waaronder hitte, extreme pH-waarden, blootstelling aan organische oplosmiddelen en interactie met bepaalde chemicaliën. Enkele veel voorkomende denaturanten zijn:

- Hitte:Hoge temperaturen kunnen ervoor zorgen dat eiwitmoleculen sneller trillen, waardoor hun bindingen worden verstoord en ze zich kunnen ontvouwen.

- pH-extremen:sterke zuren of basen kunnen de pH van de eiwitoplossing veranderen, waardoor de ladingseigenschappen veranderen en tot denaturatie leiden.

- Organische oplosmiddelen:Organische oplosmiddelen zoals ethanol kunnen de hydrofobe interacties verstoren die eiwitten bij elkaar houden, waardoor ze denatureren.

- Chemische stoffen:Verschillende chemicaliën, zoals ureum en guanidinehydrochloride, kunnen de bindingen die eiwitten bij elkaar houden verstoren en ervoor zorgen dat ze denatureren.

Denaturatie kan ook plaatsvinden onder meer fysiologische omstandigheden, zoals veranderingen in temperatuur, pH of zoutconcentratie die optreden tijdens normale cellulaire processen.