In de context van een Body Mass Index (BMI)-grafiek is lager over het algemeen beter. De BMI wordt berekend door het gewicht van een persoon in kilogram te delen door het kwadraat van zijn lengte in meters. Het is een maatstaf voor lichaamsvet op basis van gewicht en lengte.

De BMI-bereiken zijn als volgt:

- Onder de 18,5:ondergewicht

- 18,5 - 24,9:Normaal gewicht

- 25,0 - 29,9:Overgewicht

- 30,0 en hoger:zwaarlijvig

Een lagere BMI binnen het normale gewichtsbereik (18,5 - 24,9) wordt over het algemeen als gezonder beschouwd. Ondergewicht (BMI lager dan 18,5) kan ook gevolgen voor de gezondheid hebben, dus het is belangrijk om een ​​gezond gewicht binnen het normale bereik te houden.

Aan de andere kant duidt een hogere BMI op overgewicht, wat het risico op verschillende gezondheidsproblemen kan verhogen, zoals hartaandoeningen, beroertes, diabetes type 2, bepaalde soorten kanker en andere chronische aandoeningen. Daarom wordt over het algemeen aanbevolen om te streven naar een BMI binnen het normale bereik.

Het is belangrijk op te merken dat BMI slechts één hulpmiddel is dat wordt gebruikt om de gewichtsstatus te beoordelen en niet op zichzelf mag worden gebruikt om gezondheidsrisico's te bepalen. Bij het beoordelen van de gezondheidstoestand van een persoon moet ook rekening worden gehouden met individuele factoren zoals spiermassa, lichaamssamenstelling en algehele gezondheid.