Wanneer urine blijft staan, treden er verschillende veranderingen op als gevolg van de aanwezigheid van verschillende chemische verbindingen en biologische processen:

Ammoniumvorming :Bij kamertemperatuur breken bacteriën in de urine ureum, een stikstofhoudend afvalproduct, af tot ammoniak. Deze omzetting leidt tot een verhoging van de pH van de urine, wat resulteert in een sterker alkalisch milieu.

Bewolking :Als urine alkalisch wordt, kan het troebele neerslag vormen, bestaande uit calciumfosfaat, calciumcarbonaat en andere mineralen. Deze neerslagen zorgen ervoor dat de urine er wazig en minder transparant uitziet.

Geurveranderingen :Bij de afbraak van ureum door bacteriën ontstaat ammoniak, dat een sterke, scherpe geur met zich meebrengt. Naarmate de pH van de urine stijgt en de bacteriële afbraak van organische verbindingen voortduurt, kunnen zich ook andere onwelriekende verbindingen ontwikkelen, die bijdragen aan de onaangename geur.

Kleurveranderingen :Vers uitgeplaste urine is doorgaans geel tot amberkleurig vanwege de aanwezigheid van een pigment dat urobilin wordt genoemd. Naarmate de urine ouder wordt, kan deze verdere oxidatie ondergaan, wat resulteert in kleurveranderingen van geel naar amber, oranje of zelfs een donkerdere roodachtige tint. Deze veranderingen worden veroorzaakt door de afbraak van bilirubine, een ander pigment dat in de urine wordt aangetroffen.

Bacteriële groei :Hoe langer de urine blijft staan, hoe meer tijd de bacteriën hebben om te groeien en zich te vermenigvuldigen. Dit kan leiden tot een hogere bacterieconcentratie, wat kan resulteren in een vieze geur, troebelheid en een verhoogd risico op urineweginfecties (UTI's).

Sedimentatie :Na verloop van tijd bezinken de zwaardere deeltjes en neerslagen in de urine op de bodem van de container. Deze sedimentatie vormt een sedimentlaag die bestaat uit verschillende cellulaire componenten, zoals witte bloedcellen, rode bloedcellen, epitheelcellen en kristallen.

Het is belangrijk op te merken dat de snelheid van deze veranderingen afhangt van factoren zoals temperatuur, de initiële concentratie van verschillende verbindingen in de urine en de aanwezigheid van specifieke bacteriestammen. Het is over het algemeen raadzaam om waar mogelijk verse urinemonsters te analyseren om nauwkeurige en tijdige medische informatie te verkrijgen.