De tubulus speelt een cruciale rol bij de filtratie van bloed en de vorming van urine in de nieren. Het bestaat uit verschillende segmenten, waaronder de proximale ingewikkelde tubulus, de lus van Henle en de distale ingewikkelde tubulus. Hier ziet u hoe de tubulus verband houdt met de filtratie van bloed en de vorming van urine:

1. Reabsorptie: Nadat het bloed door de glomerulus is gefilterd en het glomerulaire filtraat vormt, komt het in de proximale tubulus terecht. Hier worden essentiële stoffen die het lichaam nodig heeft, zoals glucose, aminozuren, water en elektrolyten, weer in de bloedbaan opgenomen. De tubuluscellen transporteren deze stoffen actief vanuit het filtraat naar de peritubulaire capillairen rondom de tubuli.

2. Secretie: In de proximale tubulus worden bepaalde stoffen, zoals medicijnen, gifstoffen en afvalproducten, vanuit de bloedbaan in het filtraat uitgescheiden. Dit proces helpt bij het elimineren van ongewenste stoffen en het handhaven van de algehele chemische balans van het lichaam.

3. Concentratie van urine: De lus van Henle speelt een cruciale rol bij het concentreren van de urine. Dit segment bestaat uit een dalend deel en een stijgend deel. Terwijl het filtraat door het dalende deel stroomt, wordt het water opnieuw geabsorbeerd, waardoor het filtraat geconcentreerder wordt. In het stijgende deel worden natrium- en chloride-ionen actief gereabsorbeerd, waardoor een gradiënt ontstaat die verdere reabsorptie van water mogelijk maakt.

4. Regulering van de zout- en waterbalans: De distale ingewikkelde tubulus is betrokken bij het reguleren van de zout- en waterbalans in het lichaam. Het reageert op hormonen zoals aldosteron en antidiuretisch hormoon (ADH) om de reabsorptie van natrium en water aan te passen. Aldosteron bevordert de reabsorptie van natrium en de secretie van kalium, terwijl ADH de waterdoorlaatbaarheid verhoogt, waardoor meer water kan worden geresorbeerd.

5. Zuur-base-regulatie: De tubulus speelt ook een rol bij het reguleren van de pH-balans van de lichaamsvloeistoffen. Het kan waterstofionen (H+) of bicarbonaationen (HCO3-) in het filtraat afscheiden om een ​​passend zuur-base-evenwicht te behouden.

6. Vorming van uiteindelijke urine: Het filtraat dat uit de tubulus komt, is nog geen urine. Het bevat nog steeds wat water en opgeloste stoffen. Terwijl het door het verzamelkanaal beweegt, dat door de medulla loopt, vindt verdere waterreabsorptie plaats en wordt de uiteindelijke urine gevormd.

Over het geheel genomen is de tubulus van vitaal belang bij het modificeren van het glomerulaire filtraat door selectief essentiële stoffen opnieuw te absorberen, afvalproducten uit te scheiden, de urine te concentreren, de zout- en waterbalans te reguleren en de zuur-base-homeostase te handhaven. Door deze functies zorgt de tubulus ervoor dat de uiteindelijk geproduceerde urine geschikt is voor de behoeften van het lichaam en de algehele vocht- en elektrolytenbalans van het lichaam weerspiegelt.