Triiodothyronine (T3) is een schildklierhormoon. Het is een van de twee belangrijkste hormonen die door de schildklier worden geproduceerd; het andere is thyroxine (T4). T3 is de actievere vorm van schildklierhormoon en is verantwoordelijk voor de meeste fysiologische effecten van schildklierhormonen.

T3 wordt geproduceerd door de verwijdering van één jodiumatoom uit T4 door het enzym joodthyroninedeiodinase. T3 kan ook worden geproduceerd door de dejodering van omgekeerd triiodothyronine (rT3).

T3 circuleert in het bloed en is gebonden aan schildklierbindend globuline (TBG) en transthyretine (TTR). Slechts een kleine hoeveelheid T3 is vrij en ongebonden in het bloed. Het vrije T3 is de biologisch actieve vorm van het hormoon.

T3 bindt zich aan receptoren in de celkern en reguleert de expressie van genen. T3 stimuleert de synthese van eiwitten, verhoogt de stofwisseling van het lichaam en bevordert de groei en ontwikkeling.

T3-niveaus worden gereguleerd door een negatieve feedbacklus waarbij de hypothalamus, de hypofyse en de schildklier betrokken zijn. Wanneer de T3-waarden laag zijn, geeft de hypothalamus thyrotropine-releasing hormoon (TRH) af, dat de hypofyse stimuleert om schildklierstimulerend hormoon (TSH) vrij te geven. TSH stimuleert de schildklier om T3 en T4 te produceren en vrij te geven.

Wanneer de T3-waarden hoog zijn, verminderen de hypothalamus en de hypofyse de afgifte van respectievelijk TRH en TSH, wat op zijn beurt de afgifte van T3 en T4 door de schildklier vermindert.

T3-niveaus kunnen worden beïnvloed door een aantal factoren, waaronder voeding, stress, ziekte en medicijnen. Hoge T3-waarden kunnen hyperthyreoïdie veroorzaken, terwijl lage T3-waarden hypothyreoïdie kunnen veroorzaken.