Sensorische innervatie verwijst naar de distributie van sensorische zenuwen naar verschillende lichaamsweefsels, waardoor ze het vermogen krijgen om sensorische informatie waar te nemen en door te geven aan het centrale zenuwstelsel. Sensorische neuronen, ook bekend als afferente neuronen, zijn verantwoordelijk voor het transporteren van sensorische signalen van de perifere weefsels, zoals de huid, spieren en inwendige organen, terug naar de hersenen en het ruggenmerg.

Sensorische innervatie speelt een cruciale rol bij het mogelijk maken dat organismen hun omgeving waarnemen en erop reageren. Het maakt sensaties mogelijk zoals aanraking, temperatuur, pijn, proprioceptie (bewustzijn van de lichaamspositie) en perceptie van smaak en geur. Verstoringen van de sensorische innervatie kunnen resulteren in sensorische tekorten, zoals gevoelloosheid, verminderde sensaties of volledig verlies van gevoel in de getroffen gebieden.

De organisatie van sensorische innervatie varieert afhankelijk van het lichaamsgebied en de specifieke sensorische modaliteit. In de huid bevinden zich bijvoorbeeld gespecialiseerde sensorische receptoren voor het detecteren van verschillende soorten sensaties. Deze receptoren worden geïnnerveerd door sensorische neuronen die de sensorische informatie naar het centrale zenuwstelsel overbrengen. De dichtheid van sensorische innervatie kan ook variëren, waarbij bepaalde lichaamsdelen een hogere concentratie aan sensorische receptoren en zenuwuiteinden hebben, wat resulteert in een grotere gevoeligheid.

Over het geheel genomen brengt sensorische innervatie een communicatiepad tot stand tussen de perifere weefsels en het centrale zenuwstelsel, waardoor individuen sensaties kunnen ervaren en effectief met hun omgeving kunnen communiceren.