De nervus vagus wordt beschouwd als een splanchnische zenuw. De splanchnische zenuwen zijn zenuwen die de ingewanden (organen) van het lichaam innerveren, inclusief de buik- en borstholte. De nervus vagus is een van de langste zenuwen in het lichaam en innerveert vele organen in de borst- en buikholte, waaronder het hart, de longen, de maag, de darmen en de lever. Het wordt soms de "zwervende zenuw" genoemd vanwege de uitgebreide innervatie van verschillende structuren in het lichaam.

Bij het beschrijven van splanchnische zenuwen kunnen ze verder worden geclassificeerd op basis van hun locatie en verspreiding:

1. Thoracale splanchnische zenuwen:deze zenuwen komen voort uit het thoracale ruggenmerg en innerveren de organen in de borstholte.

2. Sacrale splanchnische zenuwen:deze zenuwen zijn afkomstig van het sacrale ruggenmerg en innerveren de organen in de bekkenholte.

3. Craniale splanchnische zenuwen:Deze zenuwen komen voort uit de hersenen (met name de hersenstam) en innerveren organen in het hoofd- en nekgebied, evenals bepaalde thoracale en buikorganen.

De nervus vagus is een craniale splanchnische zenuw, specifiek aangeduid als de 10e hersenzenuw. Het heeft zowel somatische als autonome functies en innerveert zowel de skeletspieren als verschillende organen in het lichaam, waaronder het hart, de longen en het maag-darmkanaal.

Daarom wordt de nervus vagus beschouwd als een splanchnische zenuw, in het bijzonder een craniale splanchnische zenuw, vanwege zijn oorsprong en verspreiding.