De geschiedenis van reflexologie gaat terug tot het oude Egypte. Er zijn afbeeldingen van voetmassage gevonden op de muren van graven uit 2330 voor Christus. Oude teksten uit China en India vermelden ook het gebruik van reflexologie voor genezingsdoeleinden. Aan het begin van de 20e eeuw werd reflexologie door Eunice Ingham in Europa en Amerika geïntroduceerd. Ze ontwikkelde een systeem van reflexologie gebaseerd op zonetherapie, waarbij het lichaam in 10 verticale zones wordt verdeeld die overeenkomen met verschillende organen en systemen. Reflexologie heeft sindsdien aan populariteit gewonnen als aanvullende therapie voor een verscheidenheid aan aandoeningen, waaronder stress, pijn en spijsverteringsproblemen.